بررسي و مقايسه‌‌ي فراواني سندرم متابوليك در بيماران همودياليز و دياليز صفاقي

مقدمه: يكي از علل مهم مرگ و مير در بيماران مبتلا به نارسايي كليه‌ي نيازمند به دياليز بيماري‌هاي قلبي عروقي ‌مي‌باشد. سندرم متابوليك به مجموعه‌اي از اختلالات متابوليك اطلاق ‌مي‌شود كه با افزايش التهاب سيستميك نقش مهمي‌در بروز اختلالات قلبي منجر به مرگ دارد. با توجه به افزايش شيوع سندرم متابوليك در كل جمعيت‌ها، اين مطالعه با هدف بررسي فراواني سندرم متابوليك در بيماران دياليز صفاقي و همودياليز طراحي گرديد. روش‌ها: مطالعه‌ي حاضر از نوع مقطعي- توصيفي بود كه با روش سرشماري روي 170 بيمار دياليزي بيمارستان الزهراي (س) اصفهان انجام شد. نمونه‌ي خون بيماران جهت بررسي قند، پروفايل ليپيد، هموگلوبين، آلبومين، هورمون پاراتيروييد، كلسيم، فسفر و گلبول سفيد خون به آزمايشگاه ارسال شد و فشار خون، وزن، قد و دور كمر بيماران به روش استاندارد اندازه‌گيري شد و اطلاعات در پرسش‌نامه‌ها ثبت گرديد. يافته‌ها: 67 درصد از جمعيت مورد مطالعه دچار سندرم متابوليك بودند كه فراواني آن در زنان (77 درصد) بيشتر از مردان (57 درصد) و در بيماران دياليز صفاقي (73 درصد) بيشتر از بيماران همودياليز (47 درصد) بود. در بيماران همودياليزي بيشترين فراواني در بيماراني ديده شد كه از راه كاتتر موقت دياليز ‌مي‌شدند. ميانگين وزن و نمايه‌ي توده‌ي بدني (Body mass index يا BMI) و متوسط سطوح آلبومين و WBC (White blood cell) به طور معني‌داري در گروه مبتلا به سندرم متابوليك بيشتر از گروه غير مبتلا بود، در حالي كه اين تفاوت در مورد هموگلوبين، هورمون پاراتيروييد، كلسيم و فسفر معني‌دار نبود. نتيجه‌گيري: فراواني سندرم متابويك در بيماران دياليزي بيمارستان الزهرا (س) بالا بود و لازم است اين بيماران به منظور تشخيص و درمان زود هنگام عوامل خطر به طور مرتب پي‌گيري گردند.