بهبودي و عوارض ناشي از دو روش درماني كم تهاجم Trans obturator tape و Supra pubic arc در درمان زنان مبتلا به بي‌اختياري استرسي ادرار

مقدمه: يكي از مشكلات شايع زنان بي‌اختياري ادراري استرسي (Stress urinary incontinence يا SUI) است. از ميان درمان‌هاي بي‌اختياري ادرار جراحي‌هاي كم آزار (Minimal invasive anti-incontinence surgery) در حال حاضر در بسياري از نقاط جهان جايگزين روش‌هاي قبلي جراحي شده‌اند. در ايران استفاده از روش‌هاي نوين جراحي مانند استفاده از در براي بازگرداندن مجراي ادرار به محل آناتوميك مثل و TOT (Transobturaror tape) محدود به برخي از مراكز دانشگاهي است و اغلب از روش‌هاي جراحي كلاسيك پيشين مانند Burch ، Marshal marketti و Classic sling در درمان بي‌اختياري ادراري استفاده مي‌گردد. هدف از اين مطالعه بررسي مقايسه‌اي بهبودي و عوارض دو روش درماني TOT و SPARC (Suprapubic ARC) يا TVT (Transvaginal tape) در درمان SUI بود. روش‌ها: تعداد 146 بيمار مبتلا به بي‌اختياري ادرار به طور تصادفي تحت عمل جراحي TOT يا SPARC قرار گرفتند. يافته‌ها: عمل ترميم پرولاپس قدامي در 43 نفر (59.7 درصد) از گروه SPARC و 29 نفر (39.2 درصد) از گروه TOT انجام شد. ميزان بهبودي در دو گروه به ترتيب 90 درصد و93 درصد بود. اختلال در ادرار كردن در 11.3 درصد از بيماران گروه SPARC و 17.6 درصد از بيماران گروه TOT مشاهده شد. درد لگني و درد كشاله‌ي ران به ترتيب در 4.2درصد و 13.5 درصد از بيماران گروه‌هاي SPARC و TOT ديده شد ولي تفاوت آماري معني‌داري نداشت. عوارض التهابي در گروه SPARC به طور معني‌داري بيشتر بود. نتيجه‌گيري: به طور كلي ميزان بهبودي در دو روش مشابه بود و از نظر عوارض نيز تنها عوارض ميان مدت در SPARC به طور معني‌دار بيشتر بود.