بررسي شيوع عوارض پوستي داروهاي لوزارتان و انالاپريل در بيماران قلبي

مقدمه: با توجه به گزارش‌هاي متعددي كه در مورد عوارض پوستي شايع داروهاي مهار كننده‌ي آنزيم مبدل آنژيوتانسين II (ACE-I يا Angiotensin converting enzyme inhibitor) از جمله انالايريل و متوقف كننده‌هاي گيرنده‌ي آنژيوتانسين II (ARB يا Angiotensin II receptor blockers) به خصوص لوزارتان مطرح شده است و با عنايت به اين كه واكنش نژادهاي مختلف به داروها متفاوت مي‌باشد و در ايران با وجود مصرف بالاي اين دو دسته‌ي دارويي تاكنون مطالعه‌اي در اين باره صورت نگرفته است، بنابراين بررسي اختصاصي شيوع اين عوارض، ضروري به نظر مي‌رسد. روش‌ها: اين مطالعه از نوع مقطعي بود كه بر روي بيماران فلبي بستري در بخش‌ها و مراجعه‌كننده به درمانگاه‌هاي بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در سال 1387 انجام شد. شيوه‌ي نمونه‌گيري به روش تصادفي بود و حجم نمونه براي هر گروه، 100 نفر برآورد گرديد. داده‌هاي مطالعه به وسيله‌ي پرسشنامه، مشاهده‌ي ضايعات توسط متخصص پوست و در مواردي بيوپسي جمع‌آوري شد و از آزمون‌هاي آماري χ2، Student-t و ANOVA جهت تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شد. يافته‌ها: از 200 بيمار موجود در مطالعه 4.5 درصد عارضه‌ي پوستي ناشي از اين دو دارو را داشتند كه در لوزارتان 4 درصد و در انالاپريل 5 درصد بود. عوارض ناشي از لوزارتان 1 درصد كهير و راش ماكولوپاپولر، 2 درصد كهير و آنژيوادم و در مورد انالاپريل 1 درصد ماكولوپاپولر، 1 درصد كهير و آنژيوادم، 1 درصد راش ماكولوپاپولر، 1 درصد اگزما و 1 درصد ليكن پلان بود. ميانگين مدت زمان شروع عارضه‌ي پوستي پس از شروع مصرف دارو 6.11 ماه بود كه در 8.88 درصد آن‌ها حداكثر با دو ماه پس از شروع دريافت دارو عارضه بروز كرده بود و در مورد انالاپريل اين زمان كوتاه‌تر بود. همچنين عوارض پوستي با جنس و سن ارتباط معني‌دار نداشت. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه هيچ كدام از دسته‌ي دارو‌هاي مورد مطالعه از نظر عوارض پوستي بر ديگري برتري نداشت. همچنين در هر دو دسته‌ي دارويي اكثر عوارض در ماه‌هاي اول پس از شروع دارو بروز كرده بود كه در انالاپريل سريع‌تر بود.