بررسي تطبيقي دانش، نگرش و عملكرد مختصصين اطفال و پزشكان عمومي نسبت به عفونت ادراري اطفال

مقدمه: عفونت ادراري يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي عفوني اطفال مي‌باشد كه با تشخيص به موقع و درمان صحيح و پي‌گيري كافي مي‌توان از بروز عوارض آن جلوگيري كرد. اين موضوع اهميت بررسي دانش، نگرش و عملكرد (KnowledgeAttitudePractice يا KAP) مناسب پزشكان را روشن مي‌كند. هدف ما در اين مطالعه، مقايسه‌ي KAP پزشكان عمومي‌ (به عنوان سطح اول سيستم درماني) و متخصصين اطفال (به عنوان سطح دوم سيتم درماني) در زمينه‌ي برخورد با عفونت ادراري بود. روش‌ها: براي انجام اين مطالعه‌ي KAP، پرسش‌نامه‌‌اي شامل 15سؤال براي اولين بار توسط نفرولوژيست‌هاي كودكان و متخصصين آمار طراحي شد. اين پرسش‌نامه‌‌ها بين متخصصين اطفال و پزشكان عمومي در طي جلسات بازآموزي (آموزش مدون) توزيع گرديد و 70 نفر از متخصصين و 149 نفر از پزشكان عمومي وارد مطالعه شدند. يافته‌ها: ميانگين نمره‌ي دانش پزشكان عمومي ‌1.2 ± 2.7 و متخصصين اطفال 1.2 ± 3.6 و ميانگين نمره‌ي عملكرد پزشكان عمومي ‌1.2 ± 2.1 و متخصصين اطفال 1.1 ± 2.9 بود (0.01 P). ميانگين نمره‌ي نگرش پزشكان عمومي و متخصصين اطفال به ترتيب 2.1 ± 1 /15 و 1.9 ± 15.2 بود و اين تفاوت معني‌دار نبود (0.7 = P).نتيجه‌گيري: تفاوت در ميزان آموخته‌ها مي‌تواند توجيه كننده‌ي تفاوت در سطح دانش در هر دو گروه باشد. براي تغيير نگرش پزشكان نسبت به عفونت ادراري به خصوص عوارض ديررس و غير قابل درمان آن بايد در دروس تدريس شده در اين زمينه و كلاس‌هاي بازآموزي و روش تدريس مسايل فوق تجديد نظر كرد.