بررسي مقايسه‌اي سطح سرمي ‌CRP با حساسيت بالا در بيماران با سندرم حاد كرونر

مقدمه: افزايش روزافزون بيماري‌هاي قلبي عروقي به ويژه بيماري‌هاي عروق كرونر باعث گرديده است كه مرگ و مير در اثر ابتلا به اين بيماري‌ها در اكثر مناطق جهان در صدر ده عامل مرگ و مير قرار گيرد. پيش از اين عوامل خطري مانند ديابت مليتوس، فشار خون، سيگار و هيپرليپيدمي به عنوان علل اصلي بيماري ايسكميك قلب شناخته بودند، ولي در بررسي‌هاي جديد مشخص شد كه بسياري از بيماران هيچ يك از اين عوامل خطر را ندارند. در مطالعات جديد عوامل خطر جديد (Novel risk factor) معرفي شدند كه از جمله‌ي آن‌ها علل التهابي مي‌باشند كه يكي از مشخص‌ترين آن‌ها افزايش CRP با حساسيت بالا (High sensitive Creactive protein يا HSCRP) مي‌باشد.روش‌ها: اين مطالعه يك پژوهش توصيفي تحليلي بود كه در بيمارستان دكتر شريعتي اصفهان انجام شد. جامعه‌ي آماري مورد مطالعه شامل تما‌مي ‌بيماراني بود كه با علايم سندرم حاد كرونري و با درد تيپيك همراه با تغييرات الكتروكارديوگرافي و يا افزايش تروپونين مراجعه كرده بودند. افراد واجد شرايطي كه حاضر به شركت در مطالعه بودند، وارد مطالعه شدند. چك ليست مربوط به اطلاعات دموگرافيك، عوامل خطر و وجود انفاركتوس ميوكارد تكميل شد و آزمايش CRP براي همه‌ي بيماران انجام گرفت. اطلاعات به دست آمده توسط نرم‌افزار آماري SPSS نسخه‌ي 17 آناليز شد.يافته‌ها: در مجموع 80 بيمار مورد بررسي قرار گرفتند كه 57 نفر آن‌ها مرد (3/71 درصد) ‌و 23 نفر آن‌ها زن (8/28 درصد) ‌بودند. ميانگين سني كل افراد مورد مطالعه، 6/12 ± 9/56 سال بود. از بين 4 عامل خطر اصلي مورد بررسي، هيپرليپيد‌مي ‌بيشترين فراواني را به خود اختصاص داده بود؛ به طوري كه در 32 نفر (40 درصد) بيماران مشاهده شد. افزايش فشار خون با 29 مورد (3/36 درصد)، مصرف سيگار با 24 مورد (30 درصد) و ابتلا به ديابت با 13 مورد (3/16 درصد) در مراتب بعدي، قرار داشتند. ميانگين CRP در بيماران مبتلا به انفاركتوس ميوكارد بدون بالا رفتن قطعه‌ي ST (NSTEMI يا NonST elevated myocardial infarction) و با بالا رفتن قطعه‌ي ST (STEMI) به ترتيب 8/1 ± 61/2 و 91/1 ± 87/4 ميلي‌گرم در ليتر بود (05/0 gt; P). در گروه مبتلايان به STEMI هيچ يك از افراد HSCRP كمتر از 1 ميلي‌گرم در ليتر نداشتند، در حالي كه در گروه آنژين صدري ناپايدار اين مقدار در 7 نفر (3/23 درصد) و در گروه NSTEMI در 5 نفر (20 درصد) ديده شد.نتيجه‌گيري: به نظر ‌مي‌رسد كه هر چه وسعت درگيري عروق كرونر از لحاظ امكان وجود پلاك و درصد تنگي عروق بيشتر باشد، مقدار CRP بيشتر افزايش ‌مي‌يابد؛ چرا كه همان طور كه در نتايج تحقيق ما نشان داده شد، در بيماران مبتلا به آنژين ناپايدار مقدار CRP كمتر از دو دسته‌ي ديگر بود و ‌مي‌دانيم كه از لحاظ تئوري در اين دسته هنوز مقدار تنگي عروق در حدي نيست كه باعث انسداد كامل و ايجاد انفاركتوس شود. همچنين مقادير CRP كمتر از 1 ميلي‌گرم در ليتر در سندرم‌هاي كرونري حاد از فراواني كمتري برخوردار است و حتي در STEMI هيچ يك از مبتلايان، CRP كمتر از اين مقدار نداشتند. برعكس، مقادير بيشتر از 3 ميلي‌گرم در ليتر اين فاكتور، ارزش بيشتري براي پيش‌بيني سندرم‌هاي كرونري حاد، به خصوص موارد همراه با انفاركتوس دارد.