مقايسه‌ي ضخامت چربي اپيكارد در بيماران با سندرم حاد كرونري،آنژين مزمن پايدار و افراد طبيعي

مقدمه: مطالعات اخير نشان داده است كه چربي اپيكارد با بيماري‌هاي قلبي ارتباط دارد. اين مطالعه براي سنجش ضخامت چربي اپيكارد در بيماران دچار سندرم حاد كرونري و آنژين مزمن پايدار در مقايسه با افراد طبيعي و ارزيابي ارتباط آن با آنژيوگرافي كرونري و ديگر پارامترهاي پيش‌گويي كننده‌ي بيماري قلبي طراحي شد.روش‌ها: اين مطالعه‌ي مقايسه‌اي از مهر 1389 تا اسفند ماه 1389 در دو بيمارستان دانشگاهي (نور و حضرت علي اصغر (ع) و چمران)، مراكز ارجاع دانشگاه علوم پزشكي اصفهان، اجرا شد. 196 نفر، در سه گروه شاهد (68 نفر)، سندرم حاد كرونر (64 نفر) و آنژين مزمن پايدار (64 نفر) در مطالعه شركت كردند. پس از ثبت مشخصات، افراد وارد شده تحت اكوكارديوگرافي دو بعدي براي تعيين ضخامت اپيكارد قرار گرفتند و سپس شدت درگيري عروق كرونر آن‌ها توسط آنژيوگرافي تعيين گرديد. ضخامت چربي اپيكارد بين گروه‌ها مقايسه شد و رابطه‌ي آن با سن، جنس، سابقه‌ي مصرف سيگار، هيپركلسترولمي، فشار خون، ديابت، شاخص توده‌ي بدني، دور شكم و شدت درگيري عروق كرونر تعيين شد.يافته‌ها: ميانگين سن در افراد شركت كننده 11.01 ± 59.54 سال بود. اختلاف معني‌داري بين گروه‌ها در سن، جنس، مصرف سيگار و شدت درگيري عروق كرونر وجود داشت (به ترتيب 0.0001 P و P 0.003 و 0.004 P و 0.0001 P). ميانگين ضخامت چربي اپيكارد در گروه سندرم حاد كرونر، آنژين پايدار و گروه شاهد به ترتيب 2.1 ± 5.7، 2.0 ±6.2 و 1.9 ± 4.6 ميلي‌متر بود (0.001 P). هيچ ارتباط مستقلي بين متغيرهاي سنجيده شده (ديابت، فشار خون، هيپركلسترولمي، مصرف سيگار) و ضخامت چربي اپيكارد وجود نداشت (0.05 P). بين شدت درگيري كرونري و ضخامت چربي اپيكارد نيز ارتباط معني‌داري ديده نشد (0.74 = P).نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد كه ضخامت چربي اپيكارد در بيماران با درگيري عروق كرونر به صورت حاد و مزمن بيشتر از افراد سالم است. مطالعات بيشتر در زمينه‌ي سنجش حساسيت و ويژگي اين روش تشخيصي توصيه مي‌شود.