ارتباط آسيب شناسي رواني روابط خانواده با آسيب پذيري شناختي (نگرش‌هاي ناكارامد و تحريف‌هاي شناختي بين فردي)

مقدمه: افزايش روز افزون مراجعات به مراكز خانواده درماني و بالا رفتن آمار طلاق نشان از يك بحران جدي در سلامت روابط خانواده‌ها است كه تعارضات درون خانواده نمود ظاهري آن است. هدف اين مطالعه بررسي ارتباط بين تحريف‌هاي شناختي بين فردي، نگرش‌هاي ناكارامد و باورهاي غير منطقي مختص روابط زناشويي با تعارضات زناشويي بود.روش‌ها: نوع مطالعه، توصيفي مقطعي بود. 60 نفر از مراجعين متأهل به مراكز خانواده درماني در شهر اصفهان در سال 1389 به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات شامل چهار پرسش‌نامه‌ي تحريف‌هاي شناختي، باورهاي غير منطقي، نگرش‌هاي ناكارامد و تعارضات زناشويي بود. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 16 و با روش همبستگي Pearson و رگرسيون گام به گام مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته‌ها: ميانگين سني مردان 9 ± 6/37 و زنان 7/7 ± 6/32 سال بود. تحليل داده‌ها نشان داد بين تحريف‌هاي شناختي بين فردي، باورهاي غير منطقي در روابط زناشويي و نگرش‌هاي ناكارامد با تعارضات زناشويي رابطه‌ي معني‌دار وجود داشت (01/0 gt; P). تعارضات زناشويي بر مبناي نمرات تحريف‌هاي شناختي، باورهاي غير منطقي در روابط زناشويي و نگرش‌هاي ناكارامد قابل پيش‌بيني بود.نتيجه‌گيري: يافته‌هاي اين پژوهش از مدل‌هاي شناختي در تبيين آسيب شناسي رواني روابط خانواده حمايت مي‌كند و مي‌تواند مبنايي براي تدوين پروتكل‌هاي درماني مبتني بر سه مؤلفه‌ي اصلي كه در اين مطالعه ارتباط آن با تعارضات زناشويي به دست آمد، باشد.