مقايسه‌ي تأثير تجويز دو محلول كلوييد هيدروكسي اتيل استارچ و ژلاتين به عنوان جايگزين پرايم بر روي پارامترهاي خوني و كليوي در جراحي باي‌پاس عروق كرونر

مقدمه: در جراحي‌هاي قلبي كه با پمپ قلبي ريوي انجام مي‌گيرد، نياز به استفاده از محلول پرايم مي‌باشد. از محلول‌هاي جديد جهت پرايمينگ مي‌توان به هيدروكسي اتيل استارچ 6 درصد اشاره كرد. هدف اين مطالعه، مقايسه‌ي اثرات ژلاتين و هيدروكسي اتيل استارچ بر شاخص‌هاي خوني و كليوي بود. روش‌ها: اين مطالعه به صورت كارآزمايي باليني و دوسوكور انجام شد. از بيماران كانديد عمل جراحي عروق كرونر ارجاع ‌شده به بيمارستان شهيد چمران دانشگاه علوم پزشكي اصفهان طي 1 سال تعداد 100 بيمار داراي شرايط ورود به مطالعه، انتخاب شدند. بيماران به دو گروه 50 نفري تقسيم شدند و جهت استفاده از پمپ قلبي- ريوي، بيماران گروه اول HES (Hydroxyethyl starch) 6 درصد و بيماران گروه دوم ژلاتين 0.4 دريافت كردند. شاخص‌هاي خوني و كليوي دو گروه قبل و بعد از عمل جراحي با پمپ مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: در اين مطالعه 100 بيمار 67 مرد و 33 زن مورد بررسي قرار گرفتند. متغيرهاي دموگرافيك در دو گروه اختلاف معني‌داري نداشتند. از شاخص‌هاي كليوي تنها BUN (Blood urea nitrogen) 24 ساعت بعد از عمل به طور معني‌داري در گروه هيدروكسي اتيل استارچ (9.8 ± 19.9 ميلي‌گرم در دسي ليتر) بالاتر از گروه ژلاتين (7.6 ± 16.4 ميلي‌گرم در دسي ليتر) بود (0.05 P). تغييرات سديم و پتاسيم و كراتينين در خون دو گروه در مراحل مختلف يكسان بود. از بين شاخص‌هاي انعقادي تنها زمان نسبي پروترومبين (Partial thromboplastin time يا PTT) در انتهاي عمل جراحي در دو گروه هيدروكسي اتيل استارچ و ژلاتين تفاوت معني‌داري داشت (به ترتيب 27 ± 44 و 35 ± 56 ثانيه با 0.05 P). نتيجه‌گيري: طبق نتايج به دست‌آمده با توجه به عوارض هر كدام از كولوييدها نمي‌توان برتري هيدروكسي اتيل استارچ را نسبت به ژلاتين مطرح نمود و نياز به مطالعات وسيع‌تري در مورد آن است.