بررسي مقايسه‌اي تغييرات قلبي - عروقي و هموديناميك بيماران در Preload با ولوون و رينگر لاكتات طي اعمال ارتوپدي اندام تحتاني با بيهوشي نخاعي

مقدمه: يكي از عوارض مهم بيهوشي نخاعي ناپايداري هموديناميك پس از بيهوشي است كه شيوع بالايي دارد و باعث افزايش عوارض و مرگ و مير مي‌گردد. از جمله روش‌هاي پيشگيري از اين عارضه Preload بيمار با سرم مي‌باشد. ولوون يكي از تركيبات هيدروكسي اتيل استارچ‌ها است كه مي‌تواند باعث افزايش حجم عروقي و جبران اختلالات هموديناميك گردد و حداقل عوارض مرتبط با اين تركيبات را دارا مي‌باشد. در اين مطالعه استفاده از اين تركيب نوين براي Preload با روش معمول Preload يعني رينگر لاكتات مقايسه شد. روش‌ها: اين مطالعه يك كارآزمايي باليني دوسوكور بود كه روي بيماراني كه جهت اعمال ارتوپدي اندام تحتاني تحت بيهوشي نخاعي قرار گرفتند، انجام شد. بيماران به صورت يك در ميان به دو گروه Preload با رينگر لاكتات و Preload با ولوون تقسيم شدند و سرم مورد نظر طي 20 دقيقه پيش از بيهوشي نخاعي براي آن‌ها انفوزيون شد. شاخص‌هاي همودينامك شامل فشار خون، تعداد ضربان قلب و ميزان اشباع اكسيژن قبل از Preload، قبل از بيهوشي، پس از وضعيت دادن و در دقايق 1، 3، 5، 10، 15 و 30 پس از وضعيت دادن به بيمار ثبت گرديد. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS آناليز شد. يافته‌ها: در اين مطالعه 80 بيمار در دو گروه 40 نفري بررسي شدند. ميانگين فشار خون سيستولي در ابتدا و انتهاي مطالعه در گروه ولوون 16.7 ± 129.3 و 16.2 ± 113.2 و در گروه رينگر لاكتات 14.3 ± 128.1 و 16.1 ± 113.8 ميلي‌متر جيوه بود و تفاوت معني‌داري بين دو گروه وجود نداشت. روند تغييرات فشار خون سيستوي، دياستول، ضريان قلب و درصد اشباع اكسيژن خون در دو گروه اختلاف معني‌داري نداشت، اما ميانگين تغييرات تنفس در دو گروه تفاوت معني‌داري داشت. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج مطالعه‌ي حاضر ضمن توصيه به انجام مطالعات بيشتر، بايد با توجه به هزينه‌هاي مصروفه جهت تهيه‌ي سرم مورد استفاده در Preload و همچنين در دسترس بودن سرم، بنا به تشخيص پزشك متخصص بيهوشي از هر كدام از تركيبات مذكور استفاده نمود.