آثار ضد التهاب كتوتيفن در مدل كوليت اولسراتيو ناشي از اسيد استيك در رات

مقدمه: كتوتيفن يك برونكوديلاتور و داروي ضد آلرژي با خصوصيت آنتاگونيستي گيرنده‌هاي H1 مي‌باشد. هدف اين مطالعه، بررسي اثر كتوتيفن بر روي كوليت اولسراتيو ناشي از استيك اسيد در رات بود. روش‌ها: كوليت به وسيله‌ي 2 ميلي‌ليتر استيك اسيد 4 درصد در رات القا شد و درمان با كتوتيفن (روزانه 2 ميلي‌گرم بر كيلوگرم وزن بدن) يا دگزامتازون (روزانه 1 ميلي‌گرم بر كيلوگرم وزن بدن) از 2 ساعت قبل از القاي كوليت شروع شد و تا 4 روز ادامه يافت. 24 ساعت پس ازآخرين دوز خوراكي، رات‌ها قرباني شدند. بافت كولون به وسيله‌ي مشاهدات ماكروسكوپي (سطح زخم، شدت زخم و نسبت وزن به طول كولون) و ميكروسكوپي (شدت و وسعت التهاب، تخريب كريپتي و شدت درگيري بافت) و تست‌هاي بيوشيميايي شامل فعاليت ميلوپراكسيداز (MPO يا Myeloperoxidase)، - αTNF (Tumor necrosis factor alpha) و 6-IL (Interleukin 6) بررسي شد. يافته‌ها: كتوتيفن در مقايسه با گروه شاهد منفي به طور معني‌داري باعث بهبود نتايج ماكروسكوپي و هيستولوژيكي علايم شد (0.05 P). تفاوت معني‌دار بين فعاليت MPO بين گروه‌هاي كتوتيفن و دگزامتازون با گروه شاهد منفي ديده شد (0.05 P)، اما تفاوت فعاليت MPO و IL-6 بين گروه‌هاي كتوتيفن و دگزامتازون با گروه Sham معني‌دار نبود. دگزامتازون TNF-α را به اندازه‌ي گروه Sham كاهش داد، اما سطح اين واسطه در گروه كتوتيفن بالاتر از گروه دگزامتازون بود. نتيجه‌گيري: كتوتيفن باعث كاهش قابل توجه آسيب مخاطي و كاهش رهايي واسطه‌هاي التهابي مي‌شود، اما تفاوت معني‌داري بين كتوتيفن و دگزامتازون در دوزهاي گفته شده در كاهش علايم ماكروسكوپي، هيستولوژيكي و فعاليت MPO و IL-6 مشاهده نشد. با توجه به اين كه كتوتيفن در مجموع به طور مؤثري كوليت القايي در رات را بهبود بخشيد، بنابراين مي‌تواند به عنوان داروي مناسبي براي بررسي اثربخشي باليني آن درIBD (Irritable bowel disease) در انسان مورد توجه قرار گيرد.