عنوان مقاله :
علايم روان‌شناختي در بيماران با شكايت سرگيجه مزمن
پديد آورندگان :
چيت ساز ، احمد دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده‌ي پزشكي، مركز تحقيقات علوم اعصاب - گروه اعصاب , خوروش ، فريبرز دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده‌ي پزشكي، مركز تحقيقات علوم اعصاب - گروه اعصاب , غلامرضايي ، علي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده‌ي پزشكي - مركز پژوهش‌هاي دانشجويان , نورمحمدي ، آزاده دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده‌ي پزشكي - كميته‌ي تحقيقات دانشجويي
كليدواژه :
سرگيجه , گيجي , علايم روان‌شناختى , اضطراب , افسردگى , روان پريشي , اختلالات سوماتوفرم
چكيده فارسي :
مقدمه: سرگيجه (Dizziness) از شايع‌ترين شكايات طبي در بيماران مراجعه كننده به كلينيك‌هاي نورولوژي است. نيمي از موارد اختلالات سرگيجه با علل ارگانيك به خوبي توجيه نمي‌شوند و با اختلالات روانپزشكي همراه هستند كه به شدت، زندگي بيماران را مختل مي‌كند. هدف مطالعه‌ي حاضر، بررسى نوع سرگيجه و ارتباط آن با اختلالات روان‌شناختي در بيماران با شكايت سرگيجه‌ي مزمن بوده است.روش‌ها: اين مطالعه‌ي چند مركزى و مقطعى بر روى بيماران 18 تا 65 ساله‌ي مبتلا به سرگيجه كه به دو كلينيك نورولوژي در شهر اصفهان مراجعه كردند، بين سال‌هاى 91-1390 انجام شد. بيماران پرسش‌نامه‌هاي تجديد نظر شده‌ي فهرست علايم 90 سؤالي (SCL90R يا Symptom checklist90R) و ابزار سنجش شدت سرگيجه (VSSSF يا Vertigo symptom scaleshort form) را تكميل كردند و بر اساس تشخيص نوع سرگيجه به دو گروه ارگانيك و غير ارگانيك تقسيم شدند. براي مقايسه‌ي متغيرهاي كمي بين دو گروه از آزمون‌هاي t مستقل (و در صورت غير نرمال بودن توزيع داده‌ها از آزمون MannWhitney) استفاده شد.يافته‌ها: طى مطالعه، 179 بيمار مبتلا به سرگيجه با دامنه‌ي سني 13.2 ± 43.2 سال وارد مطالعه شدند كه 70.9 درصد آن‌ها را زن تشكيل مي‌داد. از اين تعداد، 133 نفر (74.3 درصد) سرگيجه‌ي ارگانيك و 46 نفر (25.7 درصد) سرگيجه‌ي غيرارگانيك داشتند. نمره‌ي ابعاد شكايت‌هاي جسماني، وسواس اجبار، افسردگي، اضطراب، افكار پارانوييدي و نمره‌ي شاخص كلي بيماري (GSI يا Global severity index) در افراد داراي سرگيجه‌ي غير ارگانيك به طور معني‌داري بيشتر از گروه ديگر بود. بين نمره‌ي كلي شدت سرگيجه و تمامي ابعاد پرسش‌نامه‌ي SCL90R رابطه‌ي مستقيم و معني‌داري وجود داشت (ضريب همبستگي Pearson از 0.603 براي بعد شكايات جسماني تا 0.380 براي بعد ترس مرضي بود؛ P 0.001). نمره‌ي كلي شدت سرگيجه بين دو گروه متفاوت نبود، اما نمره‌ي بعد سرگيجه/تعادل در افراد داراي سرگيجه‌ي ارگانيك و نمره‌ي بعد اتونوميك/اضطراب در افراد داراي سرگيجه‌ي غير ارگانيك نسبت به گروه ديگر به طور معني‌داري بيشتر بود.نتيجه‌گيري: طبق نتايج اين مطالعه، بين علايم روان‌شناختي و شدت سرگيجه ارتباط وجود داشت و بيماران با سرگيجه‌ي غير ارگانيك از سرگيجه‌ي شديدتري رنج مي‌بردند؛ گرچه جهت بررسى رابطه‌ي علت معلولى نياز به انجام مطالعات آينده‌نگر است. بدين ترتيب، شيوع بالاي علايم روان‌شناختي در مطالعه‌ي كنوني، لزوم يافتن راهكارهاي علمي و عملي مناسب به منظور برخورد مناسب با اختلالات سرگيجه در بيماران را مشخص مي‌نمايد.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
