عنوان مقاله :
مقايسهي روشهاي اگزاسيلين آگار دايلوشن و ديسك ديفيوژن سفوكسيتين با روش واكنش زنجيرهاي پليمراز (Polymerase chain reaction) در تعيين مقاومت به متيسيلين در استافيلوكوكوس ارئوس
پديد آورندگان :
هوايي ، اصغر دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي - گروه ميكروبشناسي , مقيم ، شراره دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي - گروه ميكروبشناسي , شاهين ، مجتبي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي، كميتهي تحقيقات دانشجويي - گروه ميكروبشناسي , عظيميان ، امير دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي - دانشكدهي پزشكي - گروه پاتوبيولوژي و تشريح , قنبري ، فهيمه دانشگاه آزاد اسلامي واحد فلاورجان - گروه ميكروبشناسي , شكري ، داريوش دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - مركز تحقيقات عفونتهاي بيمارستاني , اكبري ، مجتبي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي , حسيني ، نفيسهسادات دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي، كميتهي تحقيقات دانشجويي - گروه ميكروبشناسي
كليدواژه :
استافيلوكوكوس ارئوس , mecA , متيسيلين , مقاوم
چكيده فارسي :
مقدمه: استافيلوكوكوس ارئوس يكي از باكتريهاي مهم بيماريزا و بسيار قوي در ايجاد بيماريهاي اكتسابي از بيمارستان و عفونتهاي اكتسابي از جامعه ميباشد. اين باكتري، باعث طيف وسيعي از بيماريها از عفونتهاي پوستي سطحي گرفته تا عفونتهاي بسيار شديد و مهاجم شامل سپتيسمي، پنوموني، اندوكارديت و آبسههاي عميق پوست ميشود. همچنين، يكي از شايعترين عوامل باكتريايي است كه مرگ و مير آن ميتواند تا 35 درصد افزايش يابد. بنابراين، براي كنترل عفونتهاي بيمارستاني بايد درصد شيوع سويههاي استافيلوكوكوس ارئوس مقاوم به متيسيلين (MRSA) را به سرعت شناسايي كرد و اقدامات درماني را براي كنترل اين عفونتها انجام داد.روشها: 150 ايزولهي استافيلوكوكوس ارئوس از نمونههاي مختلف باليني از بيمارستانهاي الزهرا (س) و شريعتي اصفهان جدا شد. براي شناسايي ژن mecA، براي تمام نمونههاي موجود PCR (Polymerase chain reaction) انجام گرفت. سپس حداقل غلظت مهار كنندگي (MIC) به روش آگار دايلوشن براي اگزاسيلين محاسبه شد؛ قوانين CLSI (Clinical and Laboratory Standards Institute)، 8 ميكروگرم بر ميليليتر را MIC اين روش ميداند. براي انجام تست آنتيبيوگرام ايزولههاي واجد mecA، ديسك سفوكسيتين به روش ديسك ديفيوژن بر روي ايزولههاي داراي ژن mecA انجام گرفت و نتايج اين سه روش با يكديگر مقايسه شد.يافتهها: از 150 ايزولهي جدا شده، 62 نمونه (41.33 درصد) به روش PCR داراي ژن mecA بودند؛ ولي در روش آگار دايلوشن براي اگزاسيلين، 56 نمونه از 62 مورد (90.33 درصد) داراي ژن mecA تشخيص داده شد. در روش ديسك ديفيوژن براي ديسك سفوكسيتين نيز 53 نمونه از 62 مورد (85.48 درصد) داراي ژن mecA تشخيص داده شد.نتيجهگيري:روش آگار دايلوشن براي تعيين حساسيت آنتيبيوتيكي و تشخيص استافيلوكوكوس ارئوسهاي مقاوم به متيسيلين از حساسيت بيشتري نسبت به روش ديسك ديفيوژن برخوردار است. با اين وجود، روش PCR بهترين روش براي شناسايي سويههاي مقاوم و حساس به متيسيلين ميباشد؛ چرا كه بعضي از سويهها در آزمايشهاي فنوتيپي نسبت به اگزاسيلين به دليل عدم بيان ژن mecA حساس ميباشد، كه توسط PCR مورد شناسايي قرار ميگيرد.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان