بررسي ميزان فراواني و الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي ايزوله‌هاي اسينتوباكتر جدا شده از بيمارستان الزهراي (س) اصفهان

مقدمه: اسينتوباكترها پاتوژن‏هاي فرصت‏طلبي مي‏باشند كه به فراواني در محيط يافت مي‏شوند. توانايي منحصر بفرد آن‏ها در بقاي طولاني مدت در محيط بيمارستان، شانس ابتلاي بيماران به عفونت‏هاي ناشي از اين باكتري را افزايش مي‏دهد. بنابراين، شناسايي منابع احتمالي و مخازن آن‌ها در شناسايي منابع بالقوه‌ي عفونت در شيوع‏هاي ناگهاني كمك‌كننده مي‏باشد. هدف از اين مطالعه، بررسي ميزان شيوع و الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي ايزوله‌هاي محيطي اسينتوباكتر جدا شده از بيمارستان الزهراي (س) اصفهان بود. روش‌ها: در يك دوره‌ي سه ‌ماهه، با استفاده از روش سواب، 40 نمونه از قسمت‏هاي مختلف بخش‌هاي ICU (Intensive care unit) و جراحي بيمارستان الزهراي (س) شهر اصفهان گرفته شد و از نظر وجود اسينتوباكتر مورد بررسي قرار گرفت. پس از جداسازي اعضاي جنس اسينتوباكتر از طريق تست‌هاي بيوشيميايي متنوع، الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي ايزوله‌هاي محيطي بر اساس استانداردهاي سال 2011 CLSI (Clinical and Laboratory Standards Institute) مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: از مجموع 202 ايزوله‌ي به دست آمده، 109 ايزوله‌ي (53.96 درصد) كوكسي و باسيل Gram مثبت و 93 ايزوله‌ي (46.03 درصد) Gram منفي جداسازي گرديد كه 21 ايزوله (10.39 درصد) مربوط به جنس اسينتوباكتر بود. تست حساسيت آنتي‌بيوتيكي مشخص نمود كه تمامي 21 ايزوله MDR (Multidrug resistant) بود؛ 18 ايزوله نيز (85.71 درصد) XDR (Extensively drug resistant) تشخيص داده شد. نتيجه‌گيري: با توجه به افزايش روزافزون عفونت‏هاي بيمارستاني ناشي از سويه‌هاي مقاوم اعضاي جنس اسينتوباكتر و انتشار آن در محيط بيمارستان، به كار گيري اقدامات كنترل عفونت، جهت رفع منابع بالقوه‌ي عفونت و پيش‌گيري از ايجاد آن، بسيار ضروري به نظر مي‏رسد.