تأثير نانوكپسول‌هاي سيليبين بر كوليت اولسراتيو ناشي از اسيد استيك در رت

مقدمه: سيليبين جزء اعظم (80-70 درصد) سيليمارين و فعال ترين فلاونوليگنان بيولوژيك آن است. اين تركيب داراي اثرات آنتي اكسيداني و ضدالتهابي مي باشد. مطالعات قبلي نشان داده است كه نانوذرات به طور موثري مي توانند توسط ماكروفاژها، كه در فرايند التهاب كوليت اولسراتيو نقش دارند، بلعيده شوند. به علاوه، با كاهش اندازه ي ذره اي، برداشت ذره به درون سلول هاي روده اي افزايش مي يابد و ذرات مي توانند روي نواحي متاثر از التهاب مستقر شوند. در اين مطالعه، اثربخشي نانوذرات حاوي سيليبين روي كوليت اولسراتيو تجربي در رت ارزيابي شد. روش ها: نانوذرات مورد مطالعه، شامل 15 ميلي گرم سيليبين بارگيري شده روي 15 ميلي گرم پليمر پلي(اتيل آكريلات-كو-متيل متاكريلات-كو-تري متيل آمونيوم اتيل متاكريلات) با ميانگين اندازه ي ذره اي 109 نانومتر بود؛ اين ذرات، جهت دارورساني اختصاصي به كولون، توسط 20 درصد وزن به وزن (w/w) پليمر پلي(متيل آكريلات-كو-متيل متاكريلات-كو-متاكريليك اسيد) روكش داده شد. پنج گروه جداگانه ي رت، براي 36 ساعت در حالت روزه داري نگهداري شدند و سپس، با اسيد استيك 4 درصد به آن ها كوليت القا شد. درمان 2 ساعت قبل از القاي كوليت شروع و به مدت 5 روز، روزانه يك بار ادامه يافت. گروه هاي مورد مطالعه شامل نانوكپسول هاي حاوي mg/kg 75 سيليبين، نانوكپسول هاي فاقد سيليبين، دگزامتازون mg/kg 1، نرمال سالين ml/kg 2 و گروه رت هاي سالم بود. 24 ساعت بعد از آخرين دوز، بافت كولون جدا گرديد و بررسي هاي ماكروسكوپيك، هيستوپاتولوژيك و تعيين فعاليت ميلوپراكسيداز، سطح TNF-α (Tumor necrosis factor alpha) و IL-6 (Interleukin 6) در بافت كولون انجام شد. يافته ها: نانوكپسول هاي سيليبين در كاهش التهاب و شدت زخم موثر بود؛ در حالي كه نتوانست از لحاظ آماري مساحت زخم را كاهش دهد. نسبت وزن به طول كولون مرطوب (W/L) در گروه دگزامتازون و نيز گروه نانوكپسول هاي سيليبين به داده هاي حاصل از گروه سالم نزديك بود. بررسي ميكروسكوپيك گروه نانوكپسول هاي سيليبين التهاب خفيف تا متوسط لايه ي موكوسي و حداقل آسيب كريپتي را نشان داد؛ به طوري كه، نتايج حاصل از آن به طور معني داري با گروه شاهد تفاوت داشت. درمان با نانوكپسول هاي سيليبين موجب كاهش فعاليت ميلوپراكسيداز و همچنين، سطح TNF-α و IL-6 در مقايسه با گروه شاهد گرديد. نتيجه گيري: نانوكپسول هاي پلي(اتيل آكريلات-كو-متيل متاكريلات-كو-تري متيل آمونيوم اتيل متاكريلات) حاوي سيليبين مي تواند به عنوان جايگزين مناسب با خاصيت آنتي كوليت براي داروهاي فعلي (مثل مزالازين) در نظر گرفته شود. در هر حال، به مطالعات بيشتري براي تاييد اين فرضيه، به منظور استفاده در كلينيك، نياز است.