بررسي اثر آنتي‌باكتريال نانوذرات مس بر سوش‌هاي باكتريايي شايع در عفونت‌هاي بيمارستاني

مقدمه: در سال‌هاي اخير ميزان مقاومت باكتري‌ها به درمان‌هاي آنتي بيوتيكي به طرز نگران‌كننده‌اي زياد شده است. از طرف ديگر سرعت كشف آنتي‌بيوتيك‌هاي جديد به هيچ وجه پاسخ‌گوي سرعت افزايش مقاومت باكتريايي نمي‌باشد و نياز مبرم به رويكرد‌هاي جديد براي مقابله با عفونت‌هاي باكتريايي حس مي‌شود. بر همين اساس در اين مطالعه اثر آنتي‌‌باكتريال نانوذرات مس بر سوش‌‌هاي باكتريايي كه در ايجاد عفونت‌هاي بيمارستاني نقش دارند، بررسي شد. روش‌ها: در اين مطالعه اثر نانوذرات مس با قطر متوسط 20 نانومتر كه با روش تبخير قوس الكتريكي (Electric arc evaporation) تهيه شده بودند، بر روي ايزوله‌هاي استاندارد و باليني اشرشيا كلي، استافيلوكوكوس مقاوم به متي‌سيلين، انتروكوكوس فكاليس، كلبسيلا و سودوموناس آئروژينوزا بررسي شد. در اين بررسي MIC (Minimum inhibitory concentration) و MBC (Minimum bactericidal concentration) تعيين شد و سپس اثر آنتي‌باكتريال با استفاده از روش انتشار ديسكي سنجيده شد. يافته‌ها: نانوذرات مس با موفقيت با روش قوس الكتريكي سنتز شدند. در جريان 50 آمپر، آناليزهاي Transmission electron microscope (TEM)، XRD (X ray diffraction) و SEM (Scanning electron microscope) نشان‌دهنده‌ي شكل‌گيري ذرات به نسبت خالص، به شدت پراكنده و قهوه‌اي رنگ نانوذرات مس با متوسط اندازه‌ي 20 نانومتر بود. اين نانوذرات سپس در تست انتشار ديسكي به كار گرفته شدند. نتايج اين تست نشان داد كه اشرشيا كلي و استافيلوكوكوس مقاوم به متي‌سيلين نسبت به نانوذرات مس حساس مي‌باشند. اثر نانوذرات مس بر اشرشيا كلي از سفالكسين بيشتر ولي از سيپروفلوكساسين كمتر است. اثر نانوذرات مس بر استافيلوكوكوس مقاوم به متي‌سيلين از وانكومايسين بيشتر ولي از لينزوليد كمتر بود. ديگر سوش‌هاي باكتريايي به طور كامل به نانوذرات مس مقاوم بودند به طوريكه ‌هاله‌ي مهار رشد در اطراف چاهك‌هاي حاوي نانوذرات مس در هيچ كدام از پليت‌هاي كشت اين باكتري‌ها مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: مي‌توان از نانوذرات مس در درمان و يا پيشگيري از عفونت‌هاي حاصله از اشرشيا كلي و استافيلوكوكوس مقاوم به متي‌سيلين استفاده كرد.