تأثير روش آموزشي بازي بر رضايت دانشجويان و پيشرفت تحصيلي آن‌ها در درس آناتومي

مقدمه: آناتومي از دروس مهمي است كه دانشجويان بايد در بدو ورود به رشته‌هاي پزشكي بگذرانند و براي آموزش مفاهيم آن بيشتر از روش‌هايي مانند سخنراني كه از روش‌هاي غير فعال است استفاده مي‌شود. هدف از مطالعه‌ي حاضر بررسي اثربخشي بازي به عنوان يك روش لذت‌بخش بر رضايت و پيشرفت تحصيلي دانشجويان در بين جلسات تدريس با روش تدريس بازي و مقايسه‌ي آن با روش معمول تدريس و بدون بازي بود. روش‌ها: اين مطالعه، يك مطالعه‌ي نيمه تجربي بود كه در بين دانشجويان ترم دوم پزشكي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان انجام شد. در دو جلسه‌ي كلاسي از روش بازي و در بقيه‌ي جلسات از روش معمول و تركيبي از سخنراني و پرسش و پاسخ استفاده شد. جهت اطمينان از درستي بازي‌ها ضمن بررسي مفاهيم استخراجي از طريق كتاب‌ها، استاد كلاس نيز آن‌ها را تأييد كرد. براي بررسي ميزان رضايت دانشجويان از پرسشنامه استفاده شد. براي بررسي پيشرفت تحصيلي از آزمون استفاده شد. ميانگين نمره‌ي سؤالات مرتبط با مباحث تدريس‌شده به كمك بازي با ميانگين نمره‌ي سؤالات از جلسات با روش معمول مقايسه شد. يافته‌ها: بر اساس تحليل پرسشنامه‌ها، 4 درصد از دانشجويان اين روش را عالي، 64 درصد خوب و بقيه متوسط دانستند. هيچ يك ميزان يادگيري خود را كم اعلام نكردند. 64 درصد تمايل به استفاده از بازي را بله و تا حدودي و 36 درصد خير اعلام كردند. 76 درصد از دانشجويان به طور كامل و يا تا حدودي مايل بودند كه اين روش در ديگر كلاس‌ها نيز استفاده شود. در نتايج بررسي پيشرفت تحصيلي، نتايج آزمون Paired-t بين نمره‌ي دو گروه سؤال نمونه‌ها تفاوت معني‌داري را نشان داد (0.001 P). نتيجه‌گيري: با توجه به آثار مثبت و يادگيري بهتر دانشجويان در استفاده از روش‌هاي متنوع، بهتر است براي تدريس آناتومي به جاي روش‌هاي انتقال اطلاعات مثل سخنراني از روش‌هاي فعالي مثل بازي استفاده شود.