سندروم وقفه‌ي تنفسي خواب در بيماران مبتلا به تشنجات پارشيل پيچيده

مقدمه: آپنه‌ي انسدادي خواب (Obstructive sleep apnea يا OSA) يك گروه از اختلالات خواب وابسته به تنفس هستند كه در نتيجه‌ي انسداد راه هوايي فوقاني اتفاق مي‌افتند. بر اساس بعضي مطالعات به نظر مي‌رسد بينOSA و صرع به ويژه نوعCPS (Complex partial seizures)، ارتباط وجود دارد. اين مطالعه به ارزيابي تخمين خطر OSA و ميزان خواب‌آلودگي روزانه در بيماران مبتلا به CPS پرداخت. روش‌ها: اين مطالعه، يك مطالعه‌ي توصيفي- تحليلي بود كه بر روي 90 نفر انجام شد. افراد به دو گروه 45 نفره تقسيم شدند. در يك گروه افراد مبتلا به CPS كه تحت درمان قرار داشتند و در گروه ديگر 45 فرد شاهد غير مبتلا به صرع به عنوان گروه شاهد تقسيم شدند. براي آن‌ها پرسشنامه‌ي كيفيت خواب تكميل گرديد. اطلاعات دموگرافيك، نوع و تعداد داروي ضد تشنج مصرفي و موارد عود تشنج در 3 ماه اخير نيز از آن‌ها سؤال شد. اطلاعات جهت تجزيه و تحليل وارد نرم‌افزار SPSS شد. يافته‌ها: ميانگين نمره‌ي OSA در دو گروه بيمار و شاهد به ترتيب 1.41 ± 1.95 و 1.43 ± 1.84 بود و بر اساس آزمون Student-t تفاوت معني‌داري بين دو گروه وجود نداشت (0.71 = P). ميانگين نمره‌ي پرسشنامه‌ي EPWORTH در دو گروه بيمار و شاهد به ترتيب 4.4 ± 5.1 و 4.8 ± 5.3 بود و آزمون Student-t اختلاف معني‌داري بين دو گروه نشان نداد (0.86 = P). نتيجه‌گيري: شواهدي از ارتباط بينOSA و CPS به دست نيامد، اما با توجه به اهميت بالاي OSA، بايد مطالعات بيشتر در آينده انجام گيرد. همچنين بيماران جهت تشخيص قطعي OSA تحت پلي‌سومنوگراقي قرار گيرند. و سپس اثر درمان OSA در بهبود كنترل تشنج‌ها و كيفيت زندگي آن‌ها نيز بررسي گردد.