عنوان مقاله :
بررسي كيفيت بيحسي موضعي حاصل از تتراكائين گرم شده و مقايسهي آن با تتراكائين با دماي معمولي براي عمل جراحي آب مرواريد
پديد آورندگان :
سقايي ، محمود دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي، مركز تحقيقات بيهوشي و مراقبتهاي ويژه - گروه بيهوشي و مراقبتهاي ويژه , جمالي ، ليلا دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي - كميتهي تحقيقات دانشجويي , دهقان ، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي - گروه چشم پزشكي , سلطاني ، حسنعلي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي، مركز تحقيقات بيهوشي و مراقبتهاي ويژه - گروه بيهوشي و مراقبتهاي ويژه , منتظري ، كامران دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي، مركز تحقيقات بيهوشي و مراقبتهاي ويژه - گروه بيهوشي و مراقبتهاي ويژه
كليدواژه :
كاتاراكت , تتراكائين گرم شده , تتراكائين سرد
چكيده فارسي :
مقدمه: بيحسي موضعي در جراحي آب مرواريد (شايعترين عمل جراحي در چشم پزشكي) مزاياي زيادي نسبت به ساير روشها دارد؛ اما با وجود شيوع بسيار زياد اين روش جراحي، تا زمان انجام اين پژوهش، تحقيقي در مورد گرم كردن داروي بيحسي موضعي صورت نگرفته بود. همچنين به لحاظ اهميت بيحسي موضعي و يافتن روشي براي افزايش شدت و طول اثر آن، مطالعهي حاضر با هدف تعيين كيفيت بيحسي موضعي حاصل از تتراكائين گرم شده و مقايسهي آن با تتراكائين با دماي معمولي براي عمل جراحي آب مرواريد به انجام رسيد. روشها: پژوهش حاضر، يك مطالعهي كارآزمايي باليني تصادفي شدهي دو سو كور بود كه در سال 1391 در مركز آموزشي- درماني فيض اصفهان به انجام رسيد. جامعهي پژوهش، بيماران تحت عمل جراحي آب مرواريد با بيحسي موضعي بودند. روش كار بدين صورت بود كه پس از ثبت دادههاي دموگرافيك بيماران از قبيل سن، جنس، وزن و غيره، تمامي بيماران به صورت تصادفي به دو گروه تتراكائين گرم و معمولي تقسيم شدند. يك دقيقه پس از تجويز تتراكائين، از بيمار در مورد ميزان سوزش چشم وي سؤال ميشد. بر حسب جواب وي، ميزان سوزش در محدودهي خفيف، متوسط و شديد در پرسشنامه ثبت ميگرديد. پس از پايان عمل، در ريكاوري از بيمار در مورد شدت درد و ميزان رضايت وي از بيدردي ضمن عمل، سؤال ميشد و در پرسشنامه ثبت ميگرديد. دادههاي مطالعه پس از جمعآوري، وارد رايانه شد و به وسيلهي نرمافزار SPSS نسخهي 20 تجزيه و تحليل شد. يافتهها: ميانگين نمرهي درد در حين عمل، در دو گروه تتراكائين سرد و گرم به ترتيب 0.23 ± 0.70 و 0.10 ± 0.27 بود و طبق آزمون t، اختلاف معنيداري بين دو گروه وجود نداشت (0.09 = P). ميانگين نمرهي درد بعد از عمل نيز در اين دو گروه به ترتيب 0.32 ± 1.13 و 0.27 ± 1.00 بود و طبق آزمون t، اختلاف معنيداري بين دو گروه مشاهده نشد (0.75 = P). نتيجهگيري: استفاده از تتراكائين گرم شده در حين عمل جراحي كاتاراكت، ميتواند شدت درد كمتر، عوارض بعد عمل كمتر و رضايتمندي بالاتري را در بيماران به دنبال داشته باشد. با توجه به اين كه گرم كردن تتراكائين تا دماي 40 درجهي سانتيگراد، تأثيري در تغيير شكل و تأثير فارماكولوژيك دارو ندارد، ضمن توصيه به مصرف شكل گرم شدهي دارو، پيشنهاد ميگردد مطالعات وسيعتري در اين زمينه به انجام برسد.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان