بررسي اثر بخشي دو داروي فلوواكسامين و سرترالين در درمان افسردگي اساسي

مقدمه: اختلال افسردگي اساسي يك اختلال روان‌پزشكي شايع و ناتوان كننده مي‌باشد كه تلاش براي يافتن رژيم‌هاي دارويي كارامد براي درمان اين بيماري همواره مورد نظر پژوهشگران قرار داشته است. اين مطالعه با هدف مقايسه اثربخشي دو داروي فلوواكسامين و سرترالين و نقش آن‌ها در بهبود علايم افسردگي اساسي طراحي شد. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي كارآزمايي باليني موازي، 110 بيمار مبتلا به افسردگي اساسي به طور تصادفي در دو گروه دسته‌بندي شدند. گروه اول داروي فلوواكسامين به صورت 200 ميلي‌گرم روزانه و گروه دوم نيز داروي سرترالين به صورت 100 ميلي‌گرم روزانه دريافت نمودند. قبل و بعد از درمان دارويي، از نمونه‌ها آزمون Beck به عمل آمد. در نهايت، داده‌هاي اين مطالعه با استفاده از آزمون‌هاي آماري 2χ و Independent-sample t آناليز آماري شد. يافته‌ها: داروي فلوواكسامين از اثرات درماني بهتري نسبت به داروي سرترالين برخوردار بود (0.002 = P). همچنين، فلوواكسامين در مقايسه با سرترالين در زنان (0.007 = P) و در گروه سني 43 تا 78 سال (0.015 = P) به طور معني‌داري از اثربخشي بالاتري برخوردار بود. نتيجه‌گيري: پيشنهاد مي‌شود تا در انتخاب رژيم دارويي مؤثر در بيماران با تشخيص قطعي افسردگي، جنسيت و سن جهت انتخاب داروهاي SSRI (Selective serotonin re-uptake inhibitors) مناسب در نظر گرفته شود.