بررسي تأثير مشخصات فيزيكي ايمپلانت‌هاي ستون مهره‌اي بر توزيع دوز نخاع

مقدمه: در پرتودرماني، حضور ايمپلانت‌هاي فلزي بر توزيع دوز تأثير مي‌گذارد. اين اثر، علاوه بر انرژي پرتو به نوع، اندازه، جنس و موقعيت قرارگيري ايمپلانت بستگي دارد. در اين تحقيق، تأثير ايمپلانت‌هاي ستون مهره‌اي بر توزيع دوز در نخاع، توسط شبيه‌سازي Monte Carlo بررسي شد. روش‌ها: شتاب دهنده‌ي انكور، فانتوم آب، فانتوم پلكسي‌گلاس حاوي ستون مهره‌اي و فانتوم پلكسي‌گلاس حاوي ستون مهره‌اي و ايمپلانت‌هاي ميله‌اي توسط كد‌هاي كاربر BEAMnrc و DOSXYZnrc شبيه‌سازي و اعتبارسنجي شد. اثر حضور ايمپلانت‌ها و تغيير اندازه، جنس و موقعيت ايمپلانت‌ها بر توزيع دوز بررسي شد. يافته‌ها: مقايسه توزيع دوز با و بدون ايمپلانت، نشان دهنده‌ي افزايش دوز ناشي از الكترون‌هاي برگشتي از سطح فلز تا 5/5 درصد و تا فاصله‌ي mm 4 از سطح فلز بود. بيشترين تضعيف، ناشي از فلز تايتانيوم 9 درصد بود. با كاهش فاصله‌ي بين ميله‌ها، افزايش اثر تضعيف و با كاهش فاصله‌ي ميله‌ها از نخاع، افزايش دوز در نخاع مشاهده شد. كاهش قطر ميله‌ها سبب كاهش تغييرات دوز شد. تغيير جنس ايمپلانت‌ها از تايتانيوم به ويتاليوم و استيل، تضعيف را به ميزان 2 برابر افزايش داد. نتيجه‌گيري: آشفتگي دوز ناشي از ايمپلانت، در نخاع قرار گرفته در سايه‌ي فلز به صورت كاهش و در نخاع قرار گرفته بين دو ميله، به صورت هم‌افزايش و هم‌كاهش بود. اثر اندازه‌ي ايمپلانت با بزرگ شدن قطر آن و اثر جنس، زماني كه نخاع در سايه‌ي ايمپلانت واقع شود، اهميت بيشتري مي‌يابد. به طور كلي، تأثير ايمپلانت بر توزيع دوز نخاع، تابعي از اندازه، جنس و موقعيت قرارگيري ايمپلانت است. بنابراين بررسي توزيع دوز براي اين بيماران توصيه مي‌شود.