ارتباط بين شاخص هاي تن سنجي و تغييرات هموديناميك پس از لارنگوسكوپي و لوله گذاري داخل تراشه

مقدمه: لارنگوسكوپي و لوله‌گذاري داخل ناي از جمله پروسيجرهاي خطرناكي هستند كه در صورت عدم توجه به وضعيت بيمار و ويژگي‌هاي فردي كه منجر به لوله‌گذاري مشكل مي‌گردند، مي‌توانند عواقب جدي و خطرناكي را براي بيمار به همراه داشته باشند. در ارتباط با پيش‌بيني لوله‌گذاري مشكل، تا كنون نظرات مختلفي اعمال شده است كه كاربردي‌ترين آن‌ها، معيار Cormack-Lehane مي‌باشد كه در اكثر مراكز درماني مورد استفاده قرار مي‌گيرد؛ اما تأثير شاخص‌هاي تن‌سنجي در لوله‌گذاري مشكل و پيش‌بيني اين عوامل تا زمان اجراي اين پژوهش، مورد مطالعه قرار نگرفته بود. از اين رو، مطالعه‌ي حاضر با هدف تعيين ارتباط بين شاخص‌هاي تن‌سنجي و تغييرات هموديناميك پس از لارنگوسكوپي و لوله‌گذاري داخل تراشه به انجام رسيد. روش‌ها: اين مطالعه يك مطالعه‌ي توصيفي- تحليلي بود كه در سال 1391 در مركز آموزشي- درماني كاشاني اصفهان به انجام رسيد. در اين مطالعه، بعد از اخذ رضايت‌نامه‌ي آگاهانه‌ي كتبي از بيماران، 130 بيمار داراي معيارهاي ورود، انتخاب و مورد بررسي قرار گرفتند. داده‌هاي ثبت شده شامل سن، وزن، قد، قطر دور گردن، نسبت كمر به باسن و شاخص توده‌ي بدني بودند. دشواري يا آساني لوله‌گذاري هنگامي كه بيمار به طور كامل بيهوش بود، ارزيابي شد. به منظور بررسي نقش پيش‌گويي كنندگي شاخص‌هاي چاقي در لوله‌گذاري مشكل و تغييرات قلبي- عروقي پس از انتوباسيون، از آزمون ROC (Receiver operating characteristic) استفاده گرديد. يافته‌ها: بهترين نقطه‌ي برش براي BMI (Body mass index)، 56.26 بود و بر حسب اين نقطه‌ي برش، BMI داراي حساسيت 100 درصد، ويژگي 84.38، ارزش اخباري مثبت 8.10 و ارزش اخباري منفي 100 درصد بود. بهترين نقطه‌ي برش براي شاخص دور گردن مقدار 38 بود كه بر مبناي آن، درصد حساسيت، ويژگي، ارزش اخباري مثبت و ارزش اخباري منفي به ترتيب 7.85، 2.28، 2.40 و 1.91 درصد بود. نتيجه‌گيري: مي‌توان از شاخص‌هاي تن‌سنجي نماينده‌ي چاقي جهت پيش‌بيني تغييرات قلبي- عروقي پس از لارنگوسكوپي و اينتوباسيون و نيز عوارض آن‌ها استفاده كرد. همچنين مي‌توان از نقاط برش به دست آمده، نتيجه گرفت كه مقادير بالاتر از نقاط برش، با احتمال خطر بالاتري از عوارض قلبي- عروقي پس از لارنگوسكوپي و اينتوباسيون همراه هستند.