بررسي ارتباط بين بيماري‌هاي قلبي عروقي و دانسيته‌ي استخواني در زنان يائسه

مقدمه: بيماري‌هاي قلبي- عروقي و استئوپروز به عنوان دو مسأله‌ي بسيار مهم در سلامت قشر مسن جامعه به شمار مي‌روند كه باعث شيوع بيماري و مرگ و مير ناشي از آن مي‌باشد. از طرفي، مطالعات نشان داده‌اند كه بين بيماري‌هاي قلبي- عروقي و بروز استئوپروز ارتباطي وجود دارد. اين مطالعه با هدف بررسي ارتباط بين بيماري‌هاي قلبي- عروقي و دانسيته‌ي استخواني در زنان يائسه طراحي و اجرا شد. روش‌ها: در اين مطالعه، 200 زن يائسه شركت داشتند كه 98 نفر در گروه مبتلا (مورد) و 102 نفر در گروه غير مبتلا (شاهد) به بيماري‌هاي قلبي- عروقي با ميانگين سني 8/5 ± 7/66 و در محدوده‌ي 79-52 سال بودند. سپس هر دو گروه، تحت سنجش تراكم استخواني با روش DXA (Dual-energy X-ray absorptiometry) قرار گرفتند و دانسيته‌ي استخواني (BMD يا Bone mineral density) و همچنين نمره‌ي T (T-score) آن‌ها تعيين گرديد. بر اساس اين نمره، بيماران به سه گروه طبيعي، استئوپنيك و استئوپروتيك تقسيم شدند. سپس فراواني اين سه دسته در دو گروه مورد و شاهد مقايسه شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 18 و براي آناليز آماري از آزمون‌هاي χ2، t و Mann–Whitney استفاده گرديد. يافته‌ها: ميانگين BMD مناطق مختلف بدن (مهره‌هاي 2L، 3L، 4L، تروكانتر، گردن فمور و هيپ) در زنان يائسه، بين دو گروه مورد و شاهد اختلاف معني‌داري نداشت. مقايسه‌ي توزيع فراواني وضعيت دانسيته‌ي استخواني (كه به سه صورت طبيعي، استئوپنيك و استئوپروتيك طبقه‌بندي شده است) در دو گروه مورد و شاهد به بيماري‌هاي قلبي در مناطق مختلف (مهره‌ها، تروكانتر، هيپ و گردن فمور) اختلاف معني‌داري نشان نداد (050/0 P). نتيجه‌گيري: در اين مطالعه، بين ابتلا به بيماري‌هاي قلبي- عروقي با دانسيته‌ي استخواني و استئوپروز ارتباطي يافت نشد.