تغيير تك نوكلئوتيدي 1800247rs پروموتر ژن استئوكلسين در بيماران مبتلا به كارسينوم مدولاري تيروييد

مقدمه: كارسينوم مدولاري تيروييد توموري بدخيم با منشأ سلول‌هاي پارافوليكولار تيروييد مي‌باشد. استئوكلسين مهم‌ترين پروتئين غير كلاژني استخوان است و ژن آن بر روي كروموزوم شماره‌ي 1 قرار دارد. پلي‌ مورفيسم مهم در پروموتر ژن استئوكلسين در محل 298- (1800247rs) مي‌باشد كه در آن باز C به T تبديل مي‌شود. در اين مطالعه، جهت بررسي حضور اين پلي مورفيسم در بيماران مبتلا به كارسينوم مدولاري تيروييد، پروموتر ژن استئوكلسين مورد بررسي قرار گرفت. روش‌ها: تعداد افراد بيمار و سالم شامل 200 نفر بودند كه 106نفر آنان را مرد و 94 نفر آنان را زن تشكيل مي‌دادند (100 نفر بيمار يا مورد و 100 نفر به عنوان شاهد). ميانگين سني در جمعيت بيمار ٣/۱۱ ± 0/٣۵35/0 سال و در گروه شاهد 8/۱٣ ± 37/0 سال بود. DNA ژنومي نمونه‌ها پس از استخراج، به روش نمك اشباع/ پروتئيناز K با روش PCR-sequencing تحت مطالعه قرار گرفتند. داده‌ها با آناليز آماري لجستيك رگرسيون و نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 16 با سطح اطمينان 95 درصد مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: در گروه مورد، فراواني ژنوتيپي هموزيگوت CC 7 درصد، هموزيگوت TT 48 درصد و هتروزيگوت CT 45 درصد بود.در گروه شاهد، فراواني‌هاي ژنوتيپي به شرح زير بود: CC 8 درصد، TT 55 درصد و CT 37 درصد بود. در گروه مورد، فراواني آللي C 29/5 درصد و فراواني آللي T 70/5 درصد و در گروه شاهد فراواني آللي C 35/5 درصد و فراواني آللي T 64/5 درصد بود كه از لحاظ آماري تفاوت معني‌داري بين دو گروه مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: بين فراواني آللي و ژنوتيپي در دو گروه بيمار و سالم تفاوت معني‌داري ديده نشد، از اين رو، پلي مورفيسم ذكر شده با بيماري ارتباطي ندارد و همچنين اين تغيير تك نوكلئوتيدي، با بروز بيماري ارتباط ندارد.