پژوﻫﺸﯽ ﺑﺮ ﺳﻔﺎل ﺳﺎري)روﺳﺘﺎﯾﯽ( ﺑﺎ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﻣﻌﺮﻓﯽ وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎي ﺗﮑﻨﯿﮑﯽ، ﻇﺎﻫﺮي و رﻧﮓ

ﺳﻔﺎﻟﮕﺮي اﯾﺮاﻧﯽ ﺣﺪ ﻓﺎﺻﻞ ﻗﺮون ﺳﻮم ﺗﺎ ﭘﻨﺠﻢ ﻫﺠﺮي ﻗﻤﺮي ) ﺑﻪ وﯾﮋه دوره ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻫﺎي ﺳﺎﻣﺎﻧﯽ و آل ﺑﻮﯾﻪ( ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﭼﻮن ﺳﻔﺎل ﻣﺎزﻧﺪران، ﮔﺒﺮي، ﻟﻌﺎب ﭘﺎﺷﯿﺪه، ﺷﮑﻞ اوﻟﯿﻪ زرﯾﻦ ﻓﺎم )ﺳﺎﻣﺮا( و ﻧﯿﺸﺎﺑﻮر را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد. در ﻫﻤﯿﻦ راﺳﺘﺎ ﺳﻔﺎﻟﯿﻨﻪ ﻫﺎي ﺳﺎري ﮔﻮﻧﻪ اي از ﺳﻔﺎل ﻫﺎي روﺳﺘﺎﯾﯽ راﯾﺞ در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﺎزﻧﺪران ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ از ﺟﻨﺲ ﺧﺎك رس ﺑﺎ ﭘﻮﺷﺸﯽ از ﮔﻼﺑﻪ )اﻧﮕﻮب( ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎ ﻫﺪف ﻣﻌﺮﻓﯽ وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎي ﺗﮑﻨﯿﮑﯽ،ﻇﺎﻫﺮي و رﻧﮓ ﻫﺎي ﺑﻪ ﮐﺎررﻓﺘﻪ در ﺳﻔﺎل ﺳﺎري و ﺑﺎ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﭘﺮﺳﺶ از آن ﻫﺎ ﺳﺎﻣﺎن ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ.روش ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ اﺳﺖ و ﺑﺮ ﻓﺮﺿﯿﮥ ﺧﺎﺻﯽ اﺳﺘﻮار ﻧﯿﺴﺖ و ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﺗﮑﻨﯿﮏ ﻧﻘﺶ اﻧﺪازي در اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ از ﺳﻔﺎل ﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﻘﺎﺷﯽ زﯾﺮﻟﻌﺎﺑﯽ و ﻃﺮاﺣﯽ ﻧﻘﻮش رﻧﮕﺎرﻧﮓ روي زﻣﯿﻨﮥ ﺳﻔﯿﺪ ﺑﺎ ﺗﺮﮐﯿﺐ رﻧﮓ ﻫﺎي ﺳﺒﺰ، ﺳﻔﯿﺪ، ﻗﻬﻮه اي، ﻗﺮﻣﺰ، ﺳﯿﺎه، آﺑﯽ وزرد ﺑﻮده اﺳﺖ.ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ از ﺣﯿﺚ وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎي ﻇﺎﻫﺮي، ﻏﺎﻟﺐ ﻧﻘﻮش را ﭘﺮﻧﺪﮔﺎﻧﯽ) ﻋﻤﻮﻣﺎً اﻓﺴﺎﻧﻪ اي( ﺗﺸﮑﯿﻞ داده ﮐﻪ درون ﺑﺪﻧﺸﺎن ﻧﻘﻄﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.

this article has no abstract