تحليل غير خطي سيگنال مغزي كودكان مبتلا به نوشتار پريشي در حين و بعد از مهارت نوشتن جهت فهم بهتر عملكرد مغزي

مقدمه: الكتروانسفالوگرام (EEG يا Electroencephalogram) بازتاب فعاليت الكتريكي مغز و از مهم‌ترين ابزارهاي تشخيص بيماري‌هاي نورولوژيكي است. اختلال در نوشتن يا نوشتار پريشي يكي از اين انواع ناتواني‌هاي يادگيري است. ثبت EEG از كودكان داراي اختلال نوشتن، مي‌تواند كمك شاياني به درك نحوه‌ي فعاليت الكتريكي مغز اين كودكان نمايد. پيش از اين، مطالعاتي با روش‌هاي غير خطي بر روي سيگنال EEG كودكان داراي ناتواني يادگيري انجام شده است. روش‌ها: اين مطالعه به بررسي فعاليت الكتريكي مغز كودكان نوشتار پريش در حالات نوشتن و استراحت به منظور درك بهتر نحوه‌ي فعاليت مغز، با استفاده از روش‌هاي آماري و تحليل‌هاي غير خطي پرداخت. الگوريتم‌ها شامل تخمين آنتروپي با روش رني (Renyi) و تخمين طيف توان با روش Welch بود. يافته‌ها: مغز كودكان نوشتارپريش در حالت نوشتن، پيچيدگي بيشتري نسبت به حالت استراحت داشت كه اين به معني وجود رفتار نامنظم بيشتر و در نتيجه، فعال شدن ناهمگام نورون‌هاي بيشتر در ناحيه‌ي مركزي در حالت نوشتن است. نتايج تخمين طيف توان نيز نشان دهنده‌ي وجود نسبت‌هاي بالاتر Theta/Beta و Theta/Alpha در حالت نوشتن در اين كودكان بود و نارسايي بيشتر مغز كودكان نوشتارپريش را در حالت نوشتن نسبت به استراحت نشان داد. نتيجه‌گيري: نوروفيدبك، به عنوان يكي از روش‌هاي نوين در درمان ناتواني يادگيري جهت اصلاح فعاليت الكتريكي مغز كودكان نوشتار پريش پيشنهاد مي‌شود.