استفاده از شاخص‌هاي تن‌سنجي در طراحي معادلات پيشگوي تخمين چربي كل بدن جهت حذف اسكن دگزا از كل بدن

مقدمه: هدف از اين مطالعه، پيش‌بيني كل بافت چربي با استفاده از متغيرهاي تن‌سنجي (اندازه‌ي دور كمر، اندازه‌ي دور باسن، نسبت دور كمر به باسن، نسبت دور كمر به قد و شاخص توده‌ي بدني) بود. مزيت اين پيش‌بيني نسبت به اسكن دگزا از كل بدن، راحتي بيشتر بيمار، استفاده از دوز كمتر اشعه‌ي يونيزان و كاهش در هزينه‌ها مي‌باشد. روش‌ها: براي اين مطالعه 143 نفر از بزرگسالان مراجعه كننده به مركز تشخيص تركيبات بدن و پوكي استخوان اصفهان، مورد اسكن با روش جذب اشعه‌ي ايكس با انرژي دوگانه (DXA يا Dual-energy X-ray absorptiometry) براي اندازه‌گيري بافت چربي كل بدن قرارگرفتند. همزمان مقادير قد، وزن، اندازه‌ي دور كمر و باسن اندازه‌گيري شد و مقادير شاخص توده‌ي بدني، نسبت دور كمر به باسن و نسبت دور كمر به قد محاسبه گرديد. مجموعه‌ي داده‌ها به صورت تصادفي به دو گروه شاهد شامل 100 نفر و مورد شامل 43 نفر تقسيم شدند و تحليل رگرسيون چندگانه با حذف پسرو بر گروه مورد اعمال گرديد. مقادير پيش‌بيني براي كل بافت چربي با استفاده از معادلات رگرسيوني حاصل بر روي داده‌هاي آزمون به دست آمد و در نهايت، مقادير پيش‌بيني شده و مشاهده شده‌ي چربي كل بدن مقايسه گرديد. يافته‌ها: با استفاده از روش رگرسيون چندگانه، بهترين معادله‌ي پيشگو براي پيش‌بيني كل بافت چربي بدن شامل شاخص توده‌ي بدني و جنسيت بود (0/808 = 2^R). نتيجه‌گيري: جنسيت تأثير مهمي در رابطه‌ي بين كل بافت چربي با شاخص‌هاي تن‌سنجي دارد. همچنين شاخص توده‌ي بدني نسبت به ديگر شاخص‌هاي تن‌سنجي، داراي توانايي بيشتري در تخمين كل بافت چربي بدن است.