بررسي مقايسه‌اي درمان تك دوز و چند دوز متوتروكسات در تغييرات سطح BHCG در حاملگي خارج رحمي در زنان

قدمه: حاملگي خارج رحمي در حال حاضر شايع‌ترين علت مرگ ناشي از بارداري در سه ماهه‌ي اول حاملگي است. متوتروكسات در بيماراني كه توده‌ي خارج از رحم كوچك‌تر از cm 4 پاره نشده دارند، مؤثر و تأييد شده است. در اين بررسي، دو روش درماني تجويز تك و چند دوز اين دارو با هم مقايسه شدند. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي نيمه‌ تجربي، 120 زن باردار واجد شرايط كه توسط معاينه‌ي كلينيكي و آزمايش خون و سونوگرافي واژينال، داراي حاملگي خارج رحمي تشخيص داده شدند، در دو گروه درماني تك دوز و چند دوز متوتروكسات قرار گرفتند. براي گروه با درمان تك دوز، متوتروكسات يك بار تجويز شد و سطح هورمون حاملگي در ابتدا و سپس در روزهاي 4 و 7 اندازه‌گيري شد. در گروه دوم، درمان با متوتروكسات چند دوز شروع شد و اين دارو در روزهاي 1، 3، 5 و 7 در 4 دوز تجويز گرديد. در دو گروه بعد از يك هفته و يك ماه سطح تغييرات هورمون حاملگي بررسي شد. ميزان كاهش سطح هورمون در دو گروه مقايسه و ميزان شكست درمان در هر دو گروه بررسي گرديد. يافته‌ها: گروه تك دوز در 76 درصد موفقيت درماني داشتند. در صورتي كه در گروه چند دوز، 96/7 درصد پاسخ درماني مشاهده شد. پارگي لوله در گروه چند دوز (3/3 درصد) در مقايسه با گروه تك دوز (10 درصد)، كمتر بود. نتيجه‌گيري: روش درماني تجويز چند دوز متوتروكسات در درمان حاملگي خارج رحمي بدون پارگي لوله مؤثرتر از روش تك دوز است. به علاوه، درمان دارويي تك دوز با پارگي لوله‌ي رحمي بيشتري همراه است.