تعيين فراواني سويه‌هاي MDR اسينتوباكتر بوماني ايزوله شده از بخش مراقبت‌هاي ويژه (ICU) بيمارستان‌هاي شهر اصفهان با روش مولكولي و بررسي الگوي مقاومت دارويي آن‌ها

مقدمه: اسينتوباكتر بوماني از مهم‌ترين پاتوژن‌ها در عفونت‌هاي كسب شده‌ي بيمارستاني به خصوص در بخش مراقبت‌هاي ويژه است. اين پاتوژن فرصت طلب به راحتي از خاك، آب و تجهيزات بيمارستاني جدا مي‌شود و به اكثر آنتي‌بيوتيك‌هاي وسيع‌الطيف مقاومت نشان مي‌دهد. هدف از اين مطالعه، تعيين فراواني اسينتوباكتر بوماني ايزوله شده از بخش مراقبت‌هاي ويژه (ICU يا Intensive care unit) و تعيين الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي آن‌ها بود. روش‌ها: در طول دوره‌ي يك ساله‌ي 92-1391، تعداد 350 نمونه از بيماران بستري در واحد مراقبت‌هاي ويژه‌ي بيمارستان‌هاي شهر اصفهان به دست آمد. تعيين خصوصيات نمونه‌ها به عنوان اسينتوباكتر، با استفاده ازآزمايش‌هاي فنوتيپي و بيوشيميايي صورت گرفت و ايزوله‌ها با اثبات وجود ژن like 51-OXA توسط تكنيك PCR (Polymerase chain reaction) تأييد شدند. آزمايش حساسيت آنتي‌بيوتيكي به روش ديسك ديفيوژن طبق دستورالعمل CLSI (Clinical and Laboratory Standards Institute) انجام گرفت. يافته‌ها: از 350 نمونه‌ي جدا شده از بيماران، 43 نمونه‌ي اسينتوباكتر بوماني شناخته شد. ميزان فراواني الگوهاي ضد ميكروبي جدايه‌ها نشان داد كه 53/5 درصد ايزوله‌ها به آميكاسين، 83/7 درصد به تتراسايكلين، 0/86 درصد به سفتازيديم، 90/7 درصد به تري‌متوپريم سولفامتوكسازول و 93/0 درصد به ايمي‌پنم، مروپنم، سفيپيم و آمپي‌ سيلين سولباكتام مقاوم بودند و همچنين تمام جدايه‌ها به سيپروفلوكسازين مقاوم بودند. تمامي اسينتوباكترهاي جدا شده از ICU بيمارستان‌هاي شهر اصفهان، مقاوم به چند دارو (MDR يا Multi-drug resistance) بودند. نتيجه‌گيري: اين مطالعه مقاومت بالاي اسينتوباكتر بوماني به طيف وسيع آنتي‌بيوتيك‌ها را نشان داد. از اين رو، استراژي مناسب جهت كنترل انتشار باكتري در بخش مراقبت‌هاي ويژه و ساير بخش‌ها ضروري به نظر مي‌رسد.