رابطه بين ويژگي هاي اجتماعي - دموگرافيك با عوامل موثر در ترك سيگار در جامعه مصرف كنندگان سيگار اصفهان

مقدمه: مطالعات متعددي جهت بررسي ارتباط بين عوامل مرتبط با عوامل اجتماعي - دموگرافيك ترك سيگار انجام شده است. هدف از اين مطالعه، بررسي ارتباط بين عوامل اجتماعي - دموگرافيك از جمله وجود ترك ناموفق، طول مدت ترك و ميزان وابستگي به نيكوتين در ترك سيگار بود. روش ها: اين مطالعه مقطعي در سال هاي 90-1388 بر روي نمونه 673 نفري از افراد مراجعه كننده جهت ترك سيگار انجام شد. بيماران پرسش نامه اي شامل اطلاعات اجتماعي - دموگرافيك مثل سن، وضعيت تاهل، تحصيلات، درآمد، شغل و نيز پرسش نامه Fagerstrom جهت بررسي وضعيت وابستگي به نيكوتين را تكميل كردند. يافته ها: طول مدت ترك بيش از 6 ماه با ميزان بالاتر مصرف سيگار در روز مرتبط بود. همچنين مصرف بيش از 30 سيگار در روز با طول مدت ترك روند مرتبطي داشت. در مطالعه حاضر وضعيت تاهل، تعداد كمتر سيگار در روز، سال هاي بيشتر مصرف سيگار و نشان خارجي سيگار، عوامل مرتبط با ترك ناموفق سيگار بودند. همچنين سطح تحصيلات كمتر، تعداد سيگار مصرفي روزانه بالاتر، سال هاي مصرف بيشتر، غلظت نيكوتين بالاتر، سابقه تلاش در جهت ترك و نبود تفريح و خوشي در زندگي روزمره، عوامل دخيل در وضعيت شديد وابستگي در آزمون Fagerstrom بودند. نتيجه گيري: مصرف ميزان بالاتر سيگار، سن بالاتر، سال هاي كمتر مصرف سيگار، تحصيلات و وابستگي متوسط بر اساس آزمون فانگستروم با ترك موفق تر سيگار مرتبط هستند.