بررسي مقايسه‌اي تأثير بالا بردن ساق پا بر پيشگيري از افت فشار خون و APGAR نوزاد متأثر از بيهوشي اسپاينال در عمل سزارين الكتيو

افت فشار خون در طول عمل سزاريني كه با بي‌حسي نخاعي انجام مي‌شود، به وفور اتفاق مي‌افتد. اين عارضه مي‌تواند اثراتي زيان‌آور روي مادر و جنين بگذارد. مطالعه‌ي حاضر با هدف بررسي تأثير بالا بردن ساق پا (PLE يا Passive leg elevation)به صورت كنترل شده، در پيشگيري از اين عارضه و پيايند آن روي APGAR نوزاد انجام شد. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي كارآزمايي باليني، تعداد 105 بيمار (سه گروه 35 نفري) كانديداي عمل جراحي سزارين الكتيو پس از انجام بيهوشي به روش اسپاينال مورد مطالعه قرار گرفتند. تأثير روش PLE بر تغييرات نبض و فشار خون مادر و نيز ضريب APGAR نوزاد در زواياي مختلف پا مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: در اين مطالعه اختلاف فراواني نسبي موارد افت فشار خون مادر، فراواني نسبي موارد بروز تهوع و استفراغ مادر حين و پس از عمل، ميانگين نياز به افدرين در سه گروه و اختلاف ضريب APGAR نوزاد در دقايق اول و پنجم در گروه‌هاي مورد مطالعه معني‌دار بود. ميانه‌ي كمترين و بيشترين تعداد ضربان قلب مادر، ميانگين فاصله‌ي زماني پس از انجام بيهوشي اسپاينال تا وقوع افت فشار خون مادر و اختلاف ضريب APGAR نوزاد بين سه گروه معني‌دار نبود. نتيجه‌گيري: بالا بردن پا در كاهش بسياري از عوارض بيهوشي اسپاينال مؤثر مي‌باشد.