مقايسه‌ي ضخامت آندومتر رحم موش بلافاصله قبل از لانه‌گزيني در چرخه‌ي طبيعي، همراه با تحريك تخمك‌گذاري و مصرف سيلدنافيل سيترات

مقدمه: آندومتريوم رحم نقش مهمي در روند لانه گزيني ايفا مي كند. اين لايه از رحم، در روند مراحل چرخه قاعدگي تحت تاثير تغييرات قرار مي گيرد. با توجه به تاثيرپذيري آندومتريوم از عوامل مهار كننده و تحريك كننده، هدف از اين مطالعه مقايسه ضخامت آندومتريوم در موش هاي تحريك شده براي تخمك گذاري و به دنبال مصرف سيلدنافيل سيترات در مرحله قبل از لانه گزيني بلاستوسيست بود. روش ها: تعداد 30 موش ماده بالغ نژاد سوري با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي در سه گروه شاهد، گنادوتروپين و گنادوتروپين + سيلدنافيل سيترات طراحي شدند. به دو گروه مورد، ابتدا به ميزان HMG 7.5 IU (Human menopausal gonadotropin) و سپس به همين ميزان HCG (Human chorionic gonadotropin) نيز تزريق شد. جهت انجام فرايند لقاح، هر دو موش ماده با يك موش نر در يك قفس قرار داده شدند. در گروه گنادوتروپين + سيلدنافيل سيترات، ميزان 3 mg/kg سيلدنافيل سيترات به فواصل 24، 48 و 72 ساعت پس از تزريق HMG تزريق گرديد. مدت 96 ساعت بعد، موش ها در همه گروه ها با استفاده از روش جا به جايي مهره هاي گردني قرباني شدند. نمونه هاي رحمي آن ها تحت پاساژ بافتي قرار گرفت و براي مطالعه با ميكروسكوپ نوري آماده شد. يافته ها: بر اساس بررسي با ميكروسكوپ نوري و با استفاده از نرم افزار 3.2 Motic Image Plus، ضخامت آندومتريوم در گروه شاهد 358.05±13.35 mm و در گروه گنادوتروپين 389.84±12.46 mm بود كه از نظر آماري تفاوت معني داري مشاهده نشد. اين ضخامت در گنادوتروپين + سيلدنافيل سيترات 316.81±12.10 mm بود كه با گروه گنادوتروپين نيز تفاوت معني داري نداشت. همچنين ضخامت آندومتريوم در بين تمامي گروه ها نيز تفاوت معني داري نشان نداد. نتيجه گيري: استفاده از تحريك تخمدان و به دنبال آن استفاده از سيلدنافيل سيترات، نتوانست تغيير قابل توجهي در ضخامت آندومتريوم داشته باشد.