شناسايي و تعيين فراواني اسينتوباكتر بوماني‌هاي مقاوم به كليستين جدا شده از نمونه‌هاي باليني به روش Polymerase chain reaction

مقدمه: مقاومت آنتي بيوتيكي در بين عوامل باكتريايي ايجاد كننده عفونت بيمارستاني رو به گسترش است. اسينتوباكتر بوماني (Acinetobacter baumannii) يكي از اين عوامل است كه مقاومت فزاينده آن به آنتي بيوتيك هاي رايج، درمان عفونت هاي ناشي از اين باكتري را با مشكل رو به رو ساخته است. هدف از اين مطالعه، شناسايي Acinetobacter baumannii جدا شده از نمونه هاي باليني به روش PCR (Polymerase chain reaction) و تعيين فراواني نسبي سويه هاي مقاوم به كليستين بود. روش ها: طي يك دوره 7 ماهه، تعداد 96 نمونه باليني مورد بررسي قرار گرفتند. تمام جدايه هاي اسينتوباكتر بوماني با آزمايش هاي بيوشيميايي مرسوم و سپس با تكثير ژن 51-blaOXA تعيين هويت شدند. جهت تعيين مقاومت فنوتيپيك جدايه ها نسبت به آنتي بيوتيك كليستين، از روش كلني اسكرينينگ استفاده شد و همچنين مقاومت سويه ها به طور كمي به روش Broth microdilution با تعيين ميزان حداقل غلظت بازدارنده (MIC يا Minimum inhibitory concentration) اندازه گيري شد. يافته ها: تعداد 51 نمونه (53.1 درصد) از نظر فنوتيپيك به كليستين مقاوم بودند و ميزان MIC تعيين شده براي سويه هاي مقاوم بيش از 128 mg/ml بود. نتيجه گيري: فراواني بالاي ايزوله هاي اسينتوباكتر بوماني مقاوم به كليستين در نمونه ها و ميزان MIC فزون يافته آن ها، نشانگر تغيير الگوي مقاومت اين سويه ها نسبت به كليستين مي باشد. بنابراين نظارت و دقت بيشتر بر تجويز و مصرف آنتي بيوتيك ها همراه با بهبود معيارهاي كنترل عفونت در سيستم هاي بهداشتي براي جلوگيري از گسترش سويه هاي مقاوم ضروري است.