مقايسه‌ي الگوي شيوع فشار خون بالا و ديابت نوع 2 در بيماران مبتلا به سرطان كولوركتال

مقدمه: سرطان كولوركتال شايع‌ترين سرطان دستگاه گوارش مي‌باشد و 10 درصد مرگ و مير ناشي از سرطان را شامل مي‌شود. در ايران، ميزان فراواني سرطان كولوركتال در دهه‌هاي اخير افزايش چشمگيري داشته است. تا كنون مطالعه‌اي در ايران به بررسي شيوع فشار خون بالا و ديابت نوع دو و اثر آن‌ها بر بقاي بيماران مبتلا به سرطان كولوركتال نپرداخته است. اين مطالعه به اين منظور انجام گرديد. روش‌ها: اين مطالعه يك بررسي هم‌گروهي بود كه در آن، 1127 بيمار مبتلا به سرطان كولوركتال در مركز ثبت سرطان وابسته به مركز تحقيقات گوارش و كبد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي در 2570 نفر سال پيگيري شدند. براي تشخيص ديابت نوع دو، از آزمايش قند خون ناشتا و هموگلوبين گليكوزيله استفاده گرديد. براي تشخيص فشار خون بالا از اندازه‌گيري فشار خون افراد در دو نوبت استفاده گرديد. شاخص‌هاي توصيفي محاسبه و با استفاده از آناليز بقا، ميانه‌ي زمان بقاي بيماران از تشخيص بيماري محاسبه و با آزمون Log-rank زمان بقاي آن‌ها مقايسه‌ گرديد. از نرم‌‌افزار Stata نسخه‌ي 12 براي تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شد. يافته‌ها: شيوع فشار خون بالا و ديابت نوع دو در بيماران مبتلا به سرطان كولوركتال به ترتيب 13/38 درصد (با فاصله اطمينان 95 درصد: 15/8-11/1) و 8/69 درصد (با فاصله اطمينان 95 درصد: 10/7-7/0) بود. ميانه‌ي زمان بقا در اين بيماران به ترتيب 8/52 و 4/9 سال بود. بر اساس آزمون Log-rank تفاوت معني‌داري بين بقاي بيماران مبتلا به سرطان كولوركتال كه به فشار خون بالا و ديابت نوع دو نيز مبتلا بودند، مشاهده نگرديد (0/818 = P). نتيجه‌گيري: شيوع فشار خون بالا، بيشتر از ديابت است و با وجود كاهش بقاي بيماران مبتلا به ديابت نوع دو در مقايسه با پرفشاري خون، دو بيماري متابوليك بر ميزان بقاي بيماران مبتلا به سرطان كولوركتال اثر يكساني دارند.