تأثير تمرين قدرتي و استقامتي بر كيفيت زندگي مرتبط با سلامتي سالمندان

مقدمه: امروزه نقش تمرينات قدرتي و استقامتي در بهبود كيفيت زندگي افراد به خصوص سالمندان، مطرح مي‌باشد. هدف از انجام تحقيق حاضر، بررسي تأثير تمرين قدرتي و استقامتي بر كيفيت زندگي مرتبط با سلامتي سالمندان بود. روش‌ها: 45 مرد سالمند سالم به طور تصادفي به سه گروه تمرين قدرتي (15 نفر)، تمرين استقامتي (15 نفر) و گروه شاهد (15 نفر) تقسيم شدند. دو گروه تمرين قدرتي و استقامتي به مدت 8 هفته، هفته‌اي دو جلسه و هر جلسه به مدت يك ساعت به ترتيب تمرينات مقاومتي و تمرينات استقامتي انجام دادند. گروه شاهد در اين مدت مداخله‌اي دريافت نكردند. كيفيت زندگي مرتبط با سلامتي قبل و بعد از دوره‌ي تمريني با استفاده از پرسش‌نامه‌ي كيفيت زندگي 36SF (36Short form) مورد اندازه‌گيري قرار گرفت. يافته‌ها: كيفيت زندگي مرتبط با سلامتي در هشت بعد عملكرد جسماني، محدوديت جسماني، درد بدني، سلامت عمومي، محدوديت‌هاي روحي، عملكرد اجتماعي، نشاط و سلامت روان پس از 8 هفته تمرين قدرتي و استقامتي در دو گروه تغيير معني‌داري از خود نشان نداد و فقط گروه شاهد در بعد درد بدني پس از 8 هفته، افت معني‌داري از خود نشان داد (0.042 = P). نتيجه‌گيري: 8 هفته تمرين قدرتي و استقامتي اثري بر كيفيت زندگي مرتبط با سلامتي سالمندان سالم ندارد. نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه كيفيت زندگي مرتبط با سلامتي در سالمندان ممكن است متأثر از تأثيرات سطح بالا و پاسخ‌هاي انتقالي قرار گيرد.