بررسي ارتباط بين پروتئين اتصال دهنده‌ي غشاي اسپرم و تخمك با ميزان موفقيت روش درماني تزريق درون رحمي اسپرم (IUI)

مقدمه: لقاح در پستانداران، وابسته به اتصال موفق بين غشاي پلاسمايي اسپرم و تخمك مي‌باشد. فرايند اتصال گامت‌ها (لقاح) تا حد زيادي در موش مورد مطالعه قرار گرفته است و نقش 9CD كه عضوي از خانواده‌ي تترااسپانين‌ها مي‌باشد، در اتصال گامت‌ها در موش اثبات شده است. CD9 يك پروتئين موجود در غشاي داخلي آكروزوم در اسپرم مي‌باشد و فقط مقدار كمي از CD9 در غشاي پلاسمايي پوشاننده‌ي قطعه‌ي مياني اسپرم بيان مي‌شود. پروتئين‌هاي غشاي داخلي آكروزوم، نقش مهمي در فرايند لقاح ايفا مي‌كنند. هدف از اين مطالعه، به دست آوردن ارتباط بين درصد اسپرم‌هاي CD9 مثبت با نتايج درمان به روش تلقيح درون رحمي اسپرم بود. روش‌ها: در مجموع 120 نمونه‌ي مايع مني به طور تصادفي از زوج‌هاي نابارور مراجعه كننده به پژوهشگاه رويان كه تحت درمان به روش IUI (Intrauterine insemination) قرار گرفتند، جمع‌آوري شد. پارامترهاي اسپرمي (تحرك، مورفولوژي، غلظت اسپرمي، شمارش اسپرمي و كشساني) بر اساس (دستورالعمل) 2010 WHO (2010 World Health Organization) مورد بررسي قرار گرفت. اسپرم‌ها شسته شد و رنگ‌آميزي ايمني با استفاده از آنتي‌بادي مونوكلونال ضد CD9 انجام شد. سپس نمونه‌ها به وسيله‌ي تكنيك فلوسيتومتري آناليز شدند. يافته‌ها: CD9 تنها در 19 درصد اسپرم‌هاي بالغ شناسايي شد. با توجه به نتايج سطح زير منحني ROC (Receiver operating characteristic) كه برابر 0/446 است، CD9 متغير پيش‌بيني كننده‌ي خوبي براي وضعيت باروري نيست (0/482 = P). نتيجه‌گيري ارتباط معني‌داري بين بيان پروتئين CD9 در نمونه‌هاي اسپرمي و نتايج حاصل از درمان به روش تلقيح درون رحمي اسپرم مشاهده نگرديد.