پهنه بندي خطر ناپايداري هاي دامنه اي در قلمروهاي كوهستاني نيمه خشك مطالعه موردي: حوضه آبريز جاغرق

اﻣﮑﺎن ﺑﺮوز ﻧﺎﭘﺎﯾﺪارﯾﻬﺎي داﻣﻨﻪ اي در ﻧﻮاﺣﯽ ﮐﻮﻫﺴﺘﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﺎ ﺗﺸﺪﯾﺪ ﮐﺎرﺑﺮي زﻣﯿﻦ و اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻋﻤﻮﻣﯽ از ﻣﻨﺎﻃﻖ ﯾﯿﻼﻗﯽ واﻗﻊ در اﯾﻦ ﻧﻮاﺣﯽ و ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎدرﻧﻈﺮداﺷﺘﻦ ﺟﺎذﺑﻪ ﻫﺎي ﮔﺮدﺷﮕﺮي در ﮐﻨﺎر وﺟﻮد ﺳﺎزﻧﺪ ﻫﺎي ﺳﺴﺖ وﺳﻄﺤﯽ ﺧﺎص ﺑﺮﺧﯽ از ﻧﻮاﺣﯽ ﮐﻮﻫﺴﺘﺎﻧﯽ ﺑﻮﯾﮋه در ﻗﺴﻤﺖ ﺷﻤﺎل ﺷﺮق ﮐﺸﻮراﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ ، و ﺗﺸﺪﯾﺪ اﯾﻦ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪارﯾﻬﺎ ي داﻣﻨﻪ اي ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻃﺮات ﻣﺤﯿﻄﯽ و ﮐﺎﺗﺎﺳﺘﺮوﻓﯿﺴﻢ ﮔﺮدد ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﯾﯽ ﻣﺤﺪوده ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در اﺳﺘﺎن ﺧﺮاﺳﺎن رﺿﻮي ، در ﺟﻨﻮب ﻏﺮﺑﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻣﺸﻬﺪ ، ﻗﺴﻤﺖ ﻣﯿﺎﻧﯽ ارﺗﻔﺎﻋﺎت ﺷﻤﺎل ﺷﺮق اﯾﺮان در ﺑﯿﻨﺎﻟﻮد ﻣﯿﺎﻧﯽ واﻗﻊ ﺷﺪه اﺳﺖ . در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ روش ﭘﮋوﻫﺶ، ﺗﺠﺮﺑﯽ و ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ و ﺑﻪ ﺷﯿﻮه اﺳﺘﻘﺮاﯾﯽ اﺳﺖ از اﯾﻦ رو در راﺳﺘﺎي دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ اﻫﺪاف ﺗﺤﻘﯿﻖ، ﻣﺪل ﺗﺠﺮﺑﯽ آﻧﺒﻼﮔﺎن ﺑﻪ دﻟﯿﻞ در دﺳﺘﺮس ﺑﻮدن آﻣﺎر و داده ﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﻫﺎ و اﻧﻄﺒﺎق ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮ در ﺧﻄﺮ وﻗﻮع ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاري داﻣﻨﻪ ﻫﺎ در ﻣﺤﺪوده ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮﮔﺰﯾﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ ﻣﺪل و ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ 6 ﻣﺘﻐﯿﺮ ﺑﺮاي ارزﯾﺎﺑﯽ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮ ، از ﻗﺒﯿﻞ ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﻮﭘﻮﮔﺮاﻓﯽ زﻣﯿﻦ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﮐﺎرﺑﺮي زﻣﯿﻦ ﺷﺒﮑﻪ زﻫﮑﺸﯽ رودﺧﺎﻧﻪ اي ﮔﺴﻞ ﻫﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﮔﯿﺎﻫﯽ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ اﯾﺠﺎد ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎي واﺣﺪ ﻫﺎي ﮐﺎري و ﻧﻘﺸﻪ ﭘﻬﻨﻪ ﺑﻨﺪي ﺣﻮﺿﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﺧﻄﺮ وﻗﻮع ﻧﺎﭘﺎﯾﺪارﯾﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﻪ ﭘﻬﻨﻪ ﻣﺴﺘﻌﺪ در ﺑﺮوز ﻧﺎﭘﺎﯾﺪارﯾﻬﺎي داﻣﻨﻪ اي ) ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺎ ﺧﻄﺮ ﮐﻢ І ، ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺎ ﺧﻄﺮ ﻣﺘﻮﺳﻂ ІІ و ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺎ ﺧﻄﺮ زﯾﺎد ІІІ ( ﺗﻔﮑﯿﮏ ﮔﺮدﯾﺪ . ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﭘﻬﻨﻪ ﻫﺎي ﺑﺎ ﺧﻄﺮ زﯾﺎد ، ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺳﺎﯾﺮ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه از ﺑﺮرﺳﯽ ﻫﺎي ﻣﯿﺪاﻧﯽ از ﻗﺒﯿﻞ : وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎي زﻣﯿﻦ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻣﻨﻄﻘﻪ ، وﻧﻘﺶ ﺟﻨﺲ ﺳﻨﮓ ﺑﺴﺘﺮ داﻣﻨﻪ ﻫﺎ درﻧﺎﭘﺎﯾﺪارﯾﻬﺎي داﻣﻨﻪ اي ﺑﻮﯾﮋه در وﻗﻮع ﻟﻐﺰش ﻫﺎ ﺗﺎ اﻧﺪازه زﯾﺎدي ﻣﻮﺛﺮﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. و از آﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ، ﻗﺴﻤﺖ اﻋﻈﻢ ﺣﻮﺿﻪ آﺑﺮﯾﺰ ﺟﺎﻏﺮق از واﺣﺪ ﻫﺎي ﺳﻨﮕﯽ ﺳﺴﺖ ، ﺷﯿﺴﺖ و ﻓﯿﻠﯿﺖ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ اﯾﻦ واﺣﺪﻫﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﺎرﺟﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﻓﺮﺳﺎﯾﺶ و ﺟﺮﯾﺎن آب ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﮐﻤﯽ داﺷﺘﻪ و ﺑﻪ راﺣﺘﯽ آﺳﯿﺐ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ و ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺷﺮاﯾﻂ را ﺑﺮاي ﺑﺮوز ﻧﺎﭘﺎﯾﺪارﯾﻬﺎي داﻣﻨﻪ اي ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽ آورند

No abstract