اولويت بندي قراردادهاي پرداخت تسهيلات از نگاه كارشناسان بانكي

هدف از اين مقاله بررسي اولويت قراردادهاي پرداخت تسهيلات از نگاه كارشناسان بانكي مي باشد. به اين منظور براي سادگي چهار عقد پركاربرد (جعاله ،فروش اقساطي ، اجاره به شرط تمليك، مشاركت ) در اين پژوهش مورد بررسي قرار گرفته است. جامعه آماري اين تحقيق كارشناسان بانكي يكي از بانك هاي كشور در منطقه 2 شهرتهرانبوده است. با توجه به اينكه در هر شعبه دو كارشناس خبره (مدير و مسئول اعتبارات) در اين مورد وجود داشته است. كليه خبرگان جامعه آماري مورد پرسش قرار گرفته اند. در مجموع 22 كارشناس خبره به پرسشنامه هاي اين پژوهش پاسخ داده اند. با توجه به ماهيت تحقيق جهت اولويت بندي قراردادهاي پرداخت تسهيلات از مدل هاي تصميم گيري چند معياره استفاده شده است . معيارهاي در نظر گرفته شده از طريق مرور تحقيقات انجام شده و نظر خبرگان بر اساس روش دلفي بدست آمده اند. سپس اهميت نسبي معيارها از نظر كارشناسان بانكي تعيين گرديده است. براي محاسبه وزن معيارها از مدل تصميمگيري چندمعياره به نام آنتروپي شانون استفاده شده است. نتايج حاصل از اين مدل نشان مي دهد كه معيارهايي نظير سرمايه درگردش،نوع پروژه،مبلغ پيش دريافت جهت اعطاي تسهيلات، ارزش فعلي خالص، مدت زمان بازپرداخت مبلغ تسهيلات،ميزان نقدينگي بيشترين وزن را در بين معيارها به خود اختصاص داده است. در پايان جهت اولويت بندي عقود مورد نظر از روش تاپسيس فازي (FTopsis) استفاده شده است. بر اين اساس كارشناسان بانكي به ترتيب عقد مشاركت، اجاره به شرط تمليك، فروش اقساطي و جعاله را ترجيح مي دهند. بديهي است كه اين ترتيب با تغيير شرايط اقتصادي، آيين نامه هاي مربوط به عقود و تغيير نرخ سود عقود تغيير خواهد كرد