صكوك سلف موازي ارز؛ ابزار در راستاي تنظيم بازار ارز

نوسان نرخ ارز خارجي در مقابل پول ملي يكي از عوامل اصلي ايجاد كننده شرايط نااطميناني و در نتيجه نا بساماني بازار ارز است. بدين منظور كشورهاي جهان با استفاده از معاملات سلف ارز، با اين روش كه ثمن و مثمن در آينده مورد مبادله قرار مي گيرد، اقدام به مديريت و مهار اين نوسانات ارزي كرده اند. اما با توجه به آنكه معاملات دين در برابر دين بر اساس فقه اماميه، نامشروع است، نمي توان از اين روش براي مديريت نوسانات نرخ ارز در كشورمان استفاده كرد و تنها در صورتي كه تمام شرايط عقد سلف رعايت شود، امكان استفاده از آن وجود دارد. از سويي، استفاده از ظرفيت بالاي ابزارهاي مالي، بر مبناي عقد شرعي امكان مديريت اين نوسانات را براي مقامات پولي و ارزي فراهم مي آورد. لذا يكي از اين ابزارهاي مالي، مي تواند «صكوك سلف ارز» باشد. مقاله حاضر با روش توصيفي تحليلي و استفاده از منابع كتابخانه اي معتبر تلاش كرده است به اثبات اين فرضيه بپردازد كه «صكوك سلف موازي ارز، ابزاري براي تنظيم نوسانات، كنترل نقدينگي و رفتار سوداگرانه در بازار ارز مي باشد» و به اين نتيجه مي رسد كه صكوك سلف ارز را مي توان براي تنظيم و كنترل سه عامل عمدۀ نابساماني بازار ارز؛ يعني تثبيت دستوري نرخ ارز توسط بانك مركزي، حجم بالاي نقدينگي و رفتارهاي سوداگري، مورد استفاده قرار داد.