تاثير تمركز بازار بر عملكرد سيستم بانكداري در ايران

در نظريات اقتصادي هر بازار داراي سه عنصر اساسي عملكرد، رفتار و ساختار است. رقابت پذيري يكي از عناصر اصلي ساختار بازار است كه مي تواند تحت تاثير ساير مولف هاي بازار قرار گيرد. عملكرد سيستم بانكي همواره در شاخص هايي هم چون سود آوري، رقابت پذيري و كارايي آن ها منعكس شده است. براي اتخاذ و اجراي سياست هاي موفق در نظام بانكي كشور بايد چگونگي ارتباط بين ساختار و عملكرد در نظام بانكي كشور شناسايي شود. هدف اين مقاله بررسي اثرات تمركز بازار بر عملكرد سيستم بانكداري در ايران مي باشد. به منظور برآورد اين رابطه از روش داده هاي پنل بانكي در فاصله زماني 1392-1384 استفاده شده است. نتايج بدست آمده بيانگر آن است كه متغيرهاي تمركز، تورم، رشد حجم پول و نسبت تسهيلات بانكي به كل دارايي سيستم بانكي تاثير مثبت و متغيرهاي ريسك و نرخ سود علي الحساب تاثير منفي بر عملكرد سيستم بانكي در ايران دارند. بنظر مي رسد كه افزايش تمركز، رقابت و ريسك پذيري را در سيستم بانكي كاهش و در نتيجه احتمال وقوع بحران را كاهش مي دهد. به علاوه تورم و رشد حجم پول هرچند تبعات منفي برمتغيرهاي كلان اقتصادي در بلندمدت دارند اما در كوتاه مدت مي تواند توان سود آوري بانك ها را افزايش دهد.