اولويت بندي درجه توسعه يافتگي شهر هاي جديد استان تهران (پرند ، پرديس،انديشه، هشتگرد) به روش تاكسونومي

توسعه و كاهش نابرابريهاي منطقهاي از موضوعات مهم در كشورهاي در حال توسعه محسوب ميشود . عدم توازن در جريان توسعه بين مناطق مختلف موجب ايجاد شكاف و تشديد نابرابري منطقهاي ميشود كه خود مانعي در مسير توسعه است. هدف اين تحقيق، مطالعه و بررسي وضعيت توسعه يافتگي شهرهاي جديد تهران)پرديس، پرند، هشتگرد و انديشه(بر اساس شاخصهاي آموزشي ، بهداشتي و زيرساخت با استفاده از روش تاكسونومي عددي مي باشد و به عنوان ابزار سنجش درجه توسعه يافتگي مورد توجه قرار گرفته است. تحقيق حاضر به لحاظ هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي – تحليلي است .در اين پژوهش، با استفاده از 7 شاخص آموزشي، 6 شاخص بهداشتي و 5 شاخص زيرساخت به تعيين درجه توسعه يافتگي در سطح شهرهاي جديد تهران پراخته شد. روش گردآوري اطالعات از نوع كتابخانهاي و پيمايشي بوده كه از درگاه مركز آمار ايران و سايتهاي رسمي سازمانهاجمعآوري گرديدو با استفاده از تكنيك تاكسونومي عددي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. نتايج اين پژوهش نشان ميدهد؛ بر اساس متغيرهاي مرتبط با اين شاخصها پرديس در رتبه اول توسعه يافتگي، هشتگرد و انديشه در رتبه دوم و شهر جديد پرند در رتبه سوم توسعه يافتگي قرار گرفتند. بر اساس يافته ها شهرهاي كمتر برخوردار بايد در اولويت برنامه هاي توسعهاي دولت قرار گيرد. تخصيص منابع به بخش آموزش ، بهداشت و زير ساخت ها، ميتواند نابرابري و شكاف بين شهرها را كاهش دهد

No abstract