معرفي و متن‌شناسي نسخۀ خطي بدايع الانشاء مولانا يوسفي هروي

فاقد عنوان لاتين

تلاش براي احياي آثار مكتوب گذشته، امري ضروري است؛ زيرا حفظ فرهنگ و ادب هر جامعه در گرو حفظ آثاري است كه در پويايي و استحكام فرهنگ آن جامعه، سهم داشته‌اند. باب «ترسل و انشاء» را مي‌توان يكي از انواع مهم نثر ادبي دانست كه در تاريخ ادب زبان و ادب پارسي، سابقه‌‌‌‌‌اي طولاني دارد. نسخۀ ‌خطي بدايع الانشاء نمونۀ‌ شاخص و برجسته‌اي از اين فن شريف است كه به قلم مولانا يوسفي هروي (940ق) با نثري فني و مصنوع نوشته شده است. اين اثر، مجموعه‌اي از ترسلات است كه با 378 شماره از يكديگر تفكيك شده و مؤلف آن را به‌‌قصد تعليمِ فنِ ترسل و انشاء برحسب طبقات مردم، در سه قسم نوشته است. هدف اين پژوهش، معرفي، توصيف و تحليل ساختاري نسخه، بيان ويژگي‌هاي زباني، ارزش‌هاي ادبي، ديني و تاريخي است. از بدايع الانشاء حدود هفده نسخۀ خطي در كتابخانه‌هاي ايران موجود است. در اين پژوهش، استنساخ و معرفي كتاب بر اساس قديمي‌ترين و كامل‌ترين نسخه، كه متعلق به كتابخانۀ ملك است، انجام گرفته است.