ﺑﺮﯾﮑﺲ و ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺧﺎرﺟﯽ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﯽ اﯾﺮان

اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺎ اﻓﻮل ﻗﺪرت ﻫﮋﻣﻮن ﺟﻬﺎﻧﯽ، ﺳﻨﺎرﯾﻮﻫﺎ و اﺣﺘﻤﺎﻻت ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺑﺮاي ﻧﻈﺎم، ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺗﮏ ﻗﻄﺒﯽ ﻣﺘﺼﻮر ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ، اﻣﺎ آﻧﭽﻪ واﺿﺢ و ﻣﺒﺮﻫﻦ اﺳﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز در دوران ﮔﺬار ﻗﺮار داﺷﺘﻪ اﺳﺖ و ﺳﺎﺧﺘﺎرﻫﺎي ﻣﻨﺒﻌﺚ از ﻧﻈﺎم دوﻗﻄﺒﯽ و ﺗﮏ ﻗﻄﺒﯽ ﺗﻮان ﻻزم را ﺑﺮاي ادارة وﺿﻌﯿﺖ ﺟﺪﯾﺪ ﺟﻬﺎن ﻧﺪارﻧﺪ. در ﺳﺎلﻫﺎي اﺧﯿﺮ و ﺑﺎ ﻇﻬﻮر ﻗﺪرتﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪ اﻗﺘﺼﺎدي ﻣﺎﻧﻨﺪ روﺳﯿﻪ، ﭼﯿﻦ، ﻫﻨﺪ و... ﯾﮑﻪﺗﺎزي اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه در ﻋﺮﺻﮥ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻞ ﺑﺎ ﭼﺎﻟﺸﯽ ﺟﺪي ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. اﯾﻦ ﻗﺪرتﻫﺎي ﻣﻨﻄﻘﻪاي ﺑﺎ ﺑﻬﺮهﮔﯿﺮي از رﺷﺪ اﻗﺘﺼﺎدي و ﻇﺮﻓﯿﺖﻫﺎي ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﺧﻮاﻫﺎن اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﻬﻢ ﺧﻮد در ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮيﻫﺎي ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﮐﺸﻮرﻫﺎي ﺑﺮزﯾﻞ، روﺳﯿﻪ، ﭼﯿﻦ، ﻫﻨﺪ و اﻓﺮﯾﻘﺎي ﺟﻨﻮﺑﯽ ﺑﺎ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﮔﺮوه ﮐﺸﻮرﻫﺎي ﺑﺮﯾﮑﺲ ﺑﻠﻮك ﻗﺪرت ﺟﺪﯾﺪي را ﺗﺸﮑﯿﻞ دادهاﻧﺪ ﮐﻪ از ﻗﺪرت ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ و رو ﺑﻪ رﺷﺪي در ﻋﺮﺻﻪﻫﺎي اﻗﺘﺼﺎدي، ﺳﯿﺎﺳﯽ و ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮده و ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻧﻘﺶ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪهاي در ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ اﯾﻔﺎ ﮐﻨﻨﺪ. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﻮال ﭘﺎﺳﺦ داده ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﭼﻪ ﻋﻮاﻣﻠﯽ در ارﺗﻘﺎي ﺳﻄﺢ ﻫﻤﮕﺮاﯾﯽ ﺑﯿﻦ اﯾﺮان و ﺑﺮﯾﮑﺲ ﻣﻮﺛﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ؟ ﺑﺎﺗﻮﺟﻪﺑﻪ روﯾﮥ و اﺻﻮل ﺛﺎﺑﺖ اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ ﻋﺪم واﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﻗﺪرتﻫﺎي ﺑﺰرگ، ﻧﻔﯽ ﺳﻠﻄﻪﭘﺬﯾﺮي و ﺳﻠﻄﻪﺟﻮﯾﯽ، ﻋﺪاﻟﺖﻃﻠﺒﯽ، ﻋﺪم واﺑﺴﺘﮕﯽ، ﺣﻤﺎﯾﺖ از ﺣﻖ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻣﻠﺖﻫﺎ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ و ﺗﻼش ﮔﺴﺘﺮدة ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﯽ در ﻧﻘﺪ و ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶﮐﺸﯿﺪن ﻧﻈﻢ ﺗﮏ ﻗﻄﺒﯽ اﻣﺮﯾﮑﺎ ﻣﺤﻮر، ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯽﮔﺮدد. ﻫﻤﮕﺮاﯾﯽ ﻣﺸﻬﻮدي ﻣﯿﺎن اﻫﺪاف ﮔﺮوه ﺑﺮﯾﮑﺲ و ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺧﺎرﺟﯽ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﯽ اﯾﺮان وﺟﻮد دارد. ﻫﻤﺴﻮﯾﯽ ﺑﺮﯾﮑﺲ ﺑﺎ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﯽ اﯾﺮان در ﺗﻼش ﺑﺮاي ﻣﻮازﻧﻪ ﺳﺎزي ﻧﺮم در ﻗﺒﺎل اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻧﻘﺸﯽ اﺳﺎﺳﯽ در ﻧﮕﺎه ج.ا.اﯾﺮان ﺑﺮاي ارﺗﻘﺎي ﺳﻄﺢ ﻫﻤﮑﺎري ﺑﺎ ﺑﺮﯾﮑﺲ را داﺷﺘﻪ اﺳﺖ.

this article has no abstract