شرح حال و معرفي ديوان اشعار محزون

فاقد عنوان لاتين

غلامحسين محزون از شاعران گمنام سدۀ سيزده هجري قمري است كه در حدود سال 1239در دهاقان از توابع استان اصفهان چشم به جهان گشود. ديوان برجاي‌مانده از وي تك‌نسخه‌اي، منحصربه‌فرد و شامل قصايد، مسمط‌ها وغزلياتي است كه شاعر، خود به خط شكستۀ نستعليق تحرير نموده است. مضمون قصايد و مسمط‌هاي او اغلب مراثي شهداي كربلاست، به همين سبب فضاي كلي اشعار غم‌آلود است. محزون اكثر مسمط‌هايش را از سعدي تضمين كرده و موضوع غزلياتش بيشتر عشق و دلدادگي است. با توجه به ويژگي‌هاي شعري‌اش، سبك شعري او سبك بازگشت ادبي به شمار مي‌رود. وي از انواع صور خيال بسته به تناسب بهره برده است. در اين مقاله سعي شده علاوه بر شرح مختصري از زندگاني شاعر و ويژگي‌هاي شعر او، به معرفي نسخۀ خطي ديواناشعار او پرداخته شود.