عنوان مقاله :
كاركرد سرنويس‌هاي نسخۀ فلورانس در بازنويسي داستان‌هاي شاهنامه
عنوان به زبان ديگر :
فاقد عنوان لاتين
پديد آورندگان :
عبدالهي، نيلوفرسادات دانشگاه تهران
كليدواژه :
بازنويسي , شاهنامه , سرنويس , نسخۀ فلورانس , ساختار داستان
چكيده فارسي :
داستان‌هاي متون ادبيات فارسي در صورت اصلي براي بسياري از مخاطبان امروزي با جزئيات قابل درك نيستند. ازاين‌روي بايد به زباني ساده‌تر بازنويسي شوند. بازنويسي با در نظر داشتن سطح مخاطب، او را به خواندن داستان جلب مي‌كند. در بازنوشت داستان‌هاي كهن در حد امكان بايد جزئيات سبك و زيبايي اثر اصلي حفظ شود. در همين راستا براي بازنويسي و بازگردان داستان‌هاي شاهنامه به نثر، علاوه بر توجه به سطح مخاطب، شناخت سبك و شيوۀ بيان فردوسي ضروري است. لازم است در بازنويسي متون كهن بخش‌ها و ساختار اصلي داستان‌ها حفظ شود. نظر به پيوند سرنويس‌هاي شاهنامه با ساختار داستان، پيشنهاد ما در اين مقاله بهره گرفتن از نسخه‌هاياين اثر با محوريت سرنويس‌هاي آن‌هاست. در اين مقاله به‌عنوان مصداقي قابل توجه، به نسخۀ فلورانس پرداخته و ضمن نقد برخي مشكلات در بازنويسي شاهنامه، راهكارهايي براي بازنويسي دقيق‌تر ارائه شده است.
عنوان نشريه :
پژوهشنامه نسخه شناسي متون نظم و نثر
