واﮐﺎوي راﺑﻄﻪ و ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﺑﺮ ﭘﺎﯾﮥ اﻣﭙﺮﯾﺎﻟﯿﺴﻢ و ﺗﻮﺳﻌﻪ در ﻋﺮﺻﮥ رواﺑﻂ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻞ

از اﻧﻘﻼب ﻓﺮاﻧﺴﻪ(1789) ﺗﺎﮐﻨﻮن ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت ﻣﻮﺟﻮد ﻣﯿﺎن دوﻟﺖﻫﺎ و ﻣﻠﺖﻫﺎ اﻫﻤﯿﺖ و ﮔﺴﺘﺮش زﯾﺎدي ﯾﺎﻓﺘﻪ ﮐﻪ اﯾﻦ رواﺑﻂ ﺑﺮاﺳﺎس ﭼﺎرﭼﻮبﻫﺎي ﺳﯿﺎﺳﯽ و ﺣﻘﻮﻗﯽ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ وﯾﮋه ﻗﺎﺑﻞﺗﻔﮑﯿﮏ و دﺳﺘﻪﺑﻨﺪي اﺳﺖ. دو ﻣﻔﻬﻮم و واژة ﮐﻠﯿﺪي اﻣﭙﺮﯾﺎﻟﯿﺴﻢ و ﺗﻮﺳﻌﻪ در ﺑﺴﺘﺮ رواﺑﻂ ﻣﯿﺎن دوﻟﺖﻫﺎ و ﺟﻮاﻣﻊ از ﻗﺮن 19 ﺗﺎﮐﻨﻮن در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺳﻌﯽ ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ اﯾﻦ دو ﻣﻔﻬﻮم ﺑﻪ ﺗﺤﻠﯿﻞ راﺑﻄﻪ و ﺑﯿﺎن ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﮐﺸﻮرﻫﺎ و ﺟﻮاﻣﻊ در ﺑﺴﺘﺮ ﺗﺎرﯾﺦ رواﺑﻂ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻞ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﻮد. اﯾﻦ ﺗﺤﻠﯿﻞ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺤﺚﻫﺎي ﯾﮏﺳﻮﯾﻪاي اﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮑﺴﺮه ﺑﺎ دﯾﺪﮔﺎﻫﯽ ﻣﻨﻔﯽ و ﺳﺘﯿﺰهﺟﻮﯾﺎﻧﻪ و ﺑﺮ اﺳﺎس اﯾﺪﺋﻮﻟﻮژي ﺑﺎ دﯾﺪي ﯾﮑﺠﺎﻧﺐ ﻧﮕﺮ اﻋﻢ از ﻣﺎرﮐﺴﯿﺴﻢ و ﭼﭗﮔﺮاﯾﺎﻧﻪ ﺗﺎ ﻧﺎﺳﯿﻮﻧﺎﻟﯿﺴﻢ اروﭘﺎﯾﯽ و ﺳﺮﻣﺎﯾﻪداري ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ را ﻋﺎﻣﻞ ﺷﺮ و ﺗﺒﺎﻫﯽ ﻗﻠﻤﺪاد ﮐﺮده و در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﺤﻠﯿﻞ اﯾﺪﺋﻮﻟﻮژﯾﮏ و ﻧﻪ ﻋﻠﻤﯽ، ﺑﻪ ارزﯾﺎﺑﯽ ﺗﺎرﯾﺦ و ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت ﻣﻮﺟﻮد ﻣﯿﺎن دوﻟﺖﻫﺎ و ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺮﻣﯽآﯾﺪ. روش ﭘﮋوﻫﺸﯽ در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ-ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺷﯿﻮة اﺳﻨﺎدي - ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪاي اﺳﺖ. ﻓﺮﺿﯿﻪاي ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﯽﺷﻮد اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ : ﯾﮏﺳﻮﻧﮕﺮي ادﺑﯿﺎت ﭼﺎﭘﮕﺮ درﺑﺎرة ﻣﻘﺼﺮ و ﻣﺘﻬﻢ اﺻﻠﯽ ﺟﻠﻮه دادن ﮐﺸﻮرﻫﺎي ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪ در ﺗﻮﺳﻌﻪﻧﯿﺎﻓﺘﮕﯽ و ﺗﺤﺖ ﺳﻠﻄﻪ ﺑﻮدن ﺟﻮاﻣﻊ ﻋﻘﺐﻣﺎﻧﺪه ﺑﻪدوراز واﻗﻌﯿﺎت ﺗﺎرﯾﺨﯽ اﺳﺖ . ازاﯾﻦروي در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺳﻌﯽ ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ واﮐﺎوي ﺑﯽﻃﺮﻓﺎﻧﻪاي ﺑﺮﭘﺎﯾﮥ اﯾﻦ دو ﻣﻔﻬﻮم در ﺑﺴﺘﺮ ﺗﺎرﯾﺦ رواﺑﻂ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻞ ﺻﻮرت ﭘﺬﯾﺮد.

this article has no abstract