معرفي نسخۀ خطي مجمع‌الشعرا و شاعران ناشناختۀ آن

فاقد عنوان لاتين

نسخه‌هاي خطي گنجينه‌هاي ارزشمندي است كه از جايگاه ويژه‌اي در معرفي و حفظ فرهنگ و تمدن هر كشوري برخوردار است؛ زيرا اين نسخ به‌طور مستقيم نشان‌دهندۀ انديشه و ديدگاه حاكم بر يك ملت و قوم در ابعاد مختلف است. يكي از اين گنجينه‌ها نسخۀ خطي مجمع‌الشعرا اثر امير رستم خورياني متعلق به قرن نهم هجري است و شامل 25800 بيت از شعر شعرا بر اساس حروف الفباست و به‌صورت تك‌نسخه در كتابخانۀ مجلس به شمارۀ نسخۀ 530 نگهداري مي‌شود. اين نسخه به‌صورت جُنگ بوده و دربردارندۀ اشعار بسياري از شاعران شناخته‌شده و ناشناختۀ ادب فارسي است. در مجمع‌الشعرا كه در دورۀ تيموري كتابت شده، از بيش از 44 شاعر، اشعاري آورده شده است. برخي از اين شاعران همچون ناصرخسرو، كمال‌الدين اسماعيل، خاقاني، عطار، مولانا، سعدي، حافظ، خواجوي كرماني و... كاملاً شناخته ‌شده‌اند و ديوان اشعار آن‌ها تصحيح شده و برخي همچون ناصر بخاري، كاتبي، بساطي، خيالي، مغربي و... كمتر شناخته شده‌اند كه ديوان عده‌اي از آن‌ها تصحيح شده و از ديوان برخي ديگر از شاعران، اشعاري به‌صورت پراكنده باقي مانده است. در نهايت برخي همچون كمال هاشمي و قاني كاملاً ناشناخته مانده‌اند كه ظاهراً ديوان اشعار هيچ‌كدامشان تصحيح نشده است. بنابراين، تصحيح اين نسخه از جهت شناخت شاعران كمترشناخته‌شده يا شاعران ناشناخته، بسيار حائز اهميت است.