اثربخشي درمان شناختي – رفتاري بر اشتياق تحصيلي دانش‌آموزان تحت سرپرستي بهزيستي

چكيده زمينه و هدف: پيشرفت و موفقيت تحصيلي دانش آموزان، از مسائل مورد توجه مديران آموزشي مدارس است كه يكي از عوامل كليدي مؤثر در آن اشتياق تحصيلي است. هدف از پژوهش حاضر اثربخشي درمان شناختي ـ رفتاري بر اشتياق تحصيلي دانش آموزان تحت سرپرستي بهزيستي بود. روش بررسي: اين يك مطالعه نيمه آزمايشي و از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل همه دانش آموزان دختر تحت سرپرستي بهزيستي درشهر ياسوج در سال تحصيلي 1395ـ 1394 بود. در اين پژوهش با استفاده از شيوه نمونه گيري تصادفي ساده 40 دانش آموز تحت سرپرستي بهزيستي در دو گروه آزمايشي و كنترل(براي هر زير گروه 20 نفر) به عنوان نمونه تحقيق انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه اشتياق تحصيلي فردريكز و همكاران استفاده شد و پروتكل درمان شناختي ـ رفتاري بر روي دانش آموزان گروه آزمايش اجرا شد. براي تحليل داده ها از آزمون تحليل واريانس چندمتغيري مانوا استفاده شد. يافته ها: بر اساس نتايج حاصل از آزمون مانووا، درمان شناختي ـ رفتاري در مرحله پس آزمون بر اشتياق عاطفي، اشتياق شناختي و اشتياق رفتاري و اشتياق تحصيلي، اثر معني داري داشت. اندازه اثر درمان شناختي ـ رفتاري بر اشتياق تحصيلي 67/0 بود. با توجه به نمرات پس آزمون گروه هاي آزمايش و كنترل مشخص گرديد، درمان شناختي ـ رفتاري موجب افزايش اشتياق تحصيلي دانش آموزان تحت سرپرستي بهزيستي در گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل در مرحله پس آزمون شده است. نتيجه گيري: استفاده مستقيم و غيرمستقيم از آموزش هاي شناختي ـ رفتاري مي تواند در جهت تمايل و اشتياق كردن دانش آموزان به تحصيل و مدرسه كمك كننده باشد.