الگويابي ساختار روابط بين دشواري در تنظيم هيجان، عواطف مثبت و منفي و كيفيت خواب

زمينه و هدف: كيفيت خواب پايين در جوامع امروزي بسيار رايج بوده و تأثير منفي مهمي بر روي ابعاد روان شناختي و فيزيولوژيكي دارد. هدف پژوهش حاضر بررسي روابط همبستگي و ترسيم مدل ميانجي گري عاطفه مثبت و منفي، بين دشواري در تنظيم هيجان و كيفيت خواب بود. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي از نوع همبستگي از بين جامعه آماري دانشجويان شركت كنندگان پژوهش بر اساس نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. سپس پرسشنامه دشواري در تنظيم هيجان، عاطفه مثبت و منفي و كيفيت خواب بين شركت كنندگان پژوهش توزيع شد تا پاسخ دهند. داده هاي جمع آوري شده به منظور بررسي اهداف پژوهش، با استفاده از شاخص هاي توصيفي، همبستگي، مدل يابي معادلات ساختاري مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد كه همبستگي مثبت معني داري بين مؤلفه هاي دشواري در تنظيم هيجان و عاطفه منفي با كيفيت خواب ضعيف و هم چنين همبستگي مثبت ميان عاطفه مثبت و كيفيت خواب بالا وجود دارد(0.01 p). هم چنين الگوي مدل يابي معادلات ساختاري نشان دهنده نقش ميانجي گري عاطفه مثبت و منفي در ارتباط بين دشواري در تنظيم هيجان با كيفيت خواب بود. نتيجه گيري: نتايج از اين فرضيه حمايت كرد كه دشواري در تنظيم هيجان موجب تداخل در كيفيت خواب مي شود و عاطفه مثبت مي تواند نقش تعديل كننده در اين رابطه داشته باشد.