تأثير آموزش مبتني بر نمايش فيلم بر كيفيت خواب بيماران آسم برونشيال

زمينه و هدف: در دهه هاي اخير استفاده از آموزش رسانه اي جهت كنترل مشكلات بيماران مبتلا به بيماري هاي مزمن مورد توجه كاركنان درماني قرار گرفته است، اما مطالعه هاي اندكي در زمينه اثربخشي آنها در بهبود كيفيت خواب بيماران مبتلا به آسم برونشيال گزارش شده اند. مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير آموزش مبتني بر نمايش فيلم بر كيفيت خواب بيماران آسم برونشيال انجام شده است. روش بررسي: پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي و جامعه پژوهش آن را كليه بيماران آسم برونشيال مراجعه كننده به كلينيك آسم شهر بروجن تشكيل دادند. پنجاه و يك بيمار واجد شرايط ورود به مطالعه به روش نمونه گيري غير احتمالي تمام سرشماري انتخاب شدند. نمونه هاي مورد مطالعه بر اساس تخصيص تصادفي بلوكي بين دو گروه آزمون و كنترل تخصيص يافتند. جهت بيماران گروه آزمون، آموزش هاي بيمار از طريق فيلم 15 دقيقه اي قابل اجرا به وسيله كامپيوتر، دستگاه دي وي دي و گوشي موبايل اجرا گرديد، اما بيماران گروه كنترل فقط مراقبت هاي روتين را دريافت كردند. از پرسشنامه شاخص كيفيت خواب پيترزبورگ جهت جمع آوري داده ها يك هفته قبل از مداخله و يك ماه پس از شروع مداخله استفاده گرديد. داده هاي جمع آوري شده از طريق آمارهاي توصيفي و آزمون هاي آماري تي، كاي اسكور، من ويتني و ويلكاكسون تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: قبل از مداخله تفاوت معني دار آماري در نمره كلي كيفيت خواب و ابعاد آن در دو گروه آزمون و كنترل مشاهده نشد(0.06=p). پس از مداخله در نمره كلي كيفيت كلي خواب و ابعاد كيفيت ذهني خواب، اختلالات خواب و تأخير در به خواب رفتن بين دو گروه مورد مطالعه تفاوت معني دار آماري مشاهده گرديد(0.001=p)، اما در ابعاد استفاده از داروهاي خواب آور، مدت زمان خواب، كفايت خواب و اختلال عملكرد روزانه بين گروه آزمون و كنترل تفاوت معني داري مشاهده نگرديد. نتيجه گيري: آموزش مبتني بر نمايش فيلم توانسته است كيفيت خواب بيماران مبتلا به آسم برونشيال را بهبود بخشد. با توجه به سهولت اجراي اين روش آموزشي، ضمن پيشنهاد پژوهش هاي ديگري جهت ارزيابي تأثير آن در ساير بيماران مبتلا به بيماري هاي مزمن، به عنوان يك روش آموزش بيمار جهت مراقبت از خود در منزل مورد توجه قرار گيرد.