تأثير عصاره گياه كاكوتي بر اختلال ايجاد شده در حافظه فضايي ناشي از تزريق داخل بطني استرپتوزتوسين در رت‌هاي نر

زمينه و هدف: بيماري آلزايمر از شايع ترين بيماري هاي نورودژنراتيو مغز مي باشد و با اختلال سيگنالينگ انسولين و متابوليسم گلوكز در ارتباط است. گياه كاكوتي داراي اثرات ضدديابت، آنتي اكسيدان و تقويت كنندگي حافظه است. به همين دليل، هدف مطالعه حاضر بررسي اثر عصاره هيدروالكلي گياه دارويي كاكوتي بر روند پيشرفت بيماري آلزايمر بود. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، تعداد 42 سر رت نر از نژاد ويستار، با وزن تقريبي 20 ±270 گرم در5 گروه شامل؛ كنترل، شم، آلزايمر، آلزايمر و سالين و آلزايمر به همراه كاكوتي (3 زيرگروه) تقسيم شدند. جهت ايجاد مدل آلزايمري در رت، داروي استرپتوزوتوسين به درون بطن هاي مغزي تزريق گرديد و پس از آن به مدت 21 روز رت هاي آلزايمري تحت درمان با عصاره گياه كاكوتي(100، 150 و 200 ميلي گرم بر كيلوگرم) به صورت تزريق داخل صفاقي قرار گرفتند. جهت ارزيابي يادگيري و حافظه از آزمون ماز آبي موريس استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري آناليز واريانس يك طرفه و توكي تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: تزريق داخل بطني استرپتوزوتوسين موجب آسيب شديد حافظه گرديد. در رت هاي آلزايمري تيمار شده با كاكوتي به مدت 21 روز (100، 150 و 200 ميلي گرم بر كيلوگرم) در مقايسه با رت هاي آلزايمري، به طور معني داري از كاهش حافظه فضايي پيشگيري شد. در مرحله يادگيري آزمون ماز آبي موريس، رت هاي دريافت كننده عصاره كاكوتي نسبت به گروه كنترل طي زمان و مسافت كمتري سكوي فرار مخفي را پيدا كردند و هم چنين 5 روز پس از يادگيري، در فاز يادآوري، زمان بيشتري را در ربعي كه قبلاً سكوي فرار قرار داشت، گذراندند. نتيجه گيري: تيمار رت ها با عصاره آبي الكلي گياه كاكوتي از كاهش حافظه فضايي در طي بيماري آلزايمر پيشگيري مي كند. عصاره اين گياه مي تواند با تأثير مثبت بر عملكردهاي عصبي موجب بهبود روندهاي شناختي گردد و احتمالاً در پيشگيري و درمان برخي از اختلالات عصبي نقش بارزي داشته باشد.